လြမ္းလို႕ေသသြားတဲ႕သစ္ပင္ (မင္းခိုက္စိုးစန္)
ကိုယ့္ဘာသာကို မိုးလင္းရ
ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ မိုးခ်ဳပ္ရ…နဲ႔
အဲဒီ ေနေရာင္ျခည္ကိုက ရႈပ္တယ္။
…
မေတာက္ပခ်င္ပါဘူးကြယ္
ျပန္ျပန္ေမွာင္ရတာနဲ႔ မကာမိလို႔။
ၾကာ…လိုက္…တာ… …
အလင္းေတြ အသက္ရွဴေနလိုက္ပံုက
(ဒါနဲ႔ပဲ…) သူမရဲ႕ အျပံဳးကို ျမင္ရဘို႔
ေနာက္က်ခဲ့ျပန္ေရာ…။
ငါ့ေက်ာေပၚ ထမ္းထားရတဲ့ အလြမ္းကေတာ့
မင္းရဲ႕ အမည္နာမကို
တမ္းတမ္းတတ ေရရြတ္တယ္…။
ဖြတ္ထြက္တာေတာင္မွ
ေတာင္ပို႔မွန္း မသိခဲ့ပါဘူး
ဘဝကူး မေကာင္းႏိုင္တဲ့အထိေတာင္…
အသိဥာဏ္ေတြ ေမွာင္ခဲ့။
(အဲဒီေကာင္ဟာ…အေသအခ်ာေမွာင္ခဲ့
အခ်စ္ေတြ မဲ့ျပီဆိုရင္
ေသြးမခုန္ခ်င္ေတာ့ပါဘူးလို႔ ျငင္းတဲ့ေကာင္)
ေနာက္သလို ေျပာင္သလိုနဲ႔
ငါ့ကို လာခ်စ္သြားတဲ့ ေကာင္မေလးေရ…
“အနမ္းေတြ ေဆးထိုးမွားခဲ့တာပါ…” တဲ့
လြမ္းလို႔ေသသြားတဲ့သစ္ပင္က
အရြက္ကို ေျခြခ်ျပီး ေျပာတယ္…။
မင္းခိုက္စိုးစန္
Comment #2
မခ်စ္ေတာ့ဘူးလို႕ တစ္ခါေလးေျပာမိပါတယ္ ထြက္လာလိုက္တဲ့ ကဗ်ာေတြကလဲ မနဲဘူးဟယ္။
By: soe at Jun 23, 2010
Comment #4
အခ်စ္ကဗ်ာလွလွေလးေတြဖတ္ရဖို႔အတြက္ကုန္ျကမ္းကေတာ္ေတာ္စေတးရတယ္ေနာ္
By: rhingding at Sep 2, 2010
Comment #7
ဆရာ ့အေရးသားေတြကိုအရမ္းၾကိဳက္တယ္……….အားေပးေနပါတယ္…………..
By: thiribo at Feb 25, 2011
Comment #8
မေတာက္ပခ်င္ပါဘူးကြယ္
ျပန္ျပန္ေမွာင္ရတာနဲ႔ မကာမိလို႔။
ေနာက္သလို ေျပာင္သလိုနဲ႔
ငါ့ကို လာခ်စ္သြားတဲ့ ေကာင္မေလးေရ…
“အနမ္းေတြ ေဆးထိုးမွားခဲ့တာပါ…” တဲ့
လြမ္းလို႔ေသသြားတဲ့သစ္ပင္က
အရြက္ကို ေျခြခ်ျပီး ေျပာတယ္…။..
By: ေရႊငါး at Apr 22, 2011




Comment #1
မင္းခိုက္စိုးစံ ရဲ ့ အေရးအသားမွန္သမွ် ၾကိဳက္ပါတယ္!