ႀကံဳေတာင့္ႀကံဳခဲမနက္ခင္းတစ္ခု …
ယဲ့ယဲ့ေလး သူ ၿပံဳးခဲ့ …
သြားထက္ေလး …
ကၽြန္ေတာ့္အာရံုထဲ ထြက္ေပၚလာတာနဲ႔ တၿပိဳင္နက္ …
ဦးေဏွာက္ထဲ  ?  တစ္ခု ကစုန္ေျပးေပါက္ေရာက္ခ်လာတယ္ ….

… ? …

သိကၡာေတြေအာက္မွာ အလံျဖဴေတြသာ ….
ရက္ရက္ေရာေရာ လႊင့္ထူရင္း …
ရင္ခုန္သံေတြဟာ တစ္ေကာင္ၾကြက္တစ္ေကာင္ ရဲ့ …
လာသူမဲ့ … ခိုသူမဲ့ …
ေျမပံုေဟာင္းတစ္ခုလို …
ေဆြးေျမ့ေဟာင္းႏြမ္းအထီးက်န္တာ …
… ဪ …
ၾကာၿပီေပါ့ေလ …
……………………………..
ဒီရင္ခြင္ဟာလည္း …
မိုးငတ္လယ္ျပင္တစ္ျပင္လို ၀ုန္းဒိုင္းႀကဲ
ေျခာက္ေသြ႔ေပါက္ကြဲေနပါၿပီ …
…………………………………
…………………………….
အာရုံေတြမွာ …
အိေျႏၵေတြသာ မရွိခဲ့ရင္ ….