ငါအႀကိမ္ႀကိမ္ ဆာေလာင္ဖူးတာ
ေျခစုံ လက္စုံေမတၱာတရားပါ။

ေမွာင္ၿပီးရင္းေမွာင္ေနတ့ဲ
ေတေလတစ္ေကာင္ရဲ႕ အနာဂတ္
ရနံ႕ျပတ္လပ္ေနတ့ဲ ပန္းေတြပဲ
………………ေ၀ၿပီးရင္းေ၀
ေမေမေရ…
လမင္းတစ္ေထာင္စာ ေမေမ့အလင္းနဲ႔
က်ေနာ့္အသိမ္အႏုတ္ေတြရွင္းလွည့္ပါဦး။

ေဟာ့ဒီေကာင္ရဲ႕ ရင္ခြင္တဲစုတ္မွာ
ျပႆဒါးတံဆိပ္ ဖဲတစ္ထုပ္ပဲရွိတာမို႔
ဘယ္လိုႏႈတ္ခမ္းပါးက သခင္လာလုပ္ခ်င္မွာတ့ဲလဲ။

သကၠရာဇ္မ်ားစြာတိုင္ေအာင္
စုတ္ျပတ္ေနတ့ဲ အေတာင္နဲ႔ပ်ံသန္း
သံသရာကို ကန္႔လန္႔ထမ္းထားရတာ
အခု ပခုံးသားေတြေတာင္ၾကမ္းေပါ့။

မညီညာလြန္းလွတ့ဲ
ကံၾကမၼာေထာင့္စြန္းမွာရပ္တန္႔
ကိုယ့္ရင္ဘတ္ကိုယ္ မတ္မတ္ဆန္႔ဖို႔
ခပ္ည့ံည့ံသီခ်င္းတစ္ပုဒ္ေလာက္ျဖစ္ျဖစ္
စီးကရက္နဲ႔ေရာၿပီး ဟစ္လိုက္ခ်င္တယ္။