တိုက္ရိုက္ တြန္းအားမရွိေပမဲ့
လြင့္စင္က်နသြားတဲ့ ပန္းအိုးေလး
ၾကမ္းျပင္ထက္မွာ ပြစာၾကဲလို႕
အစိတ္အပိုင္း ဆက္ယူမရေတာ့ဘူးလား
တမင္တကာ မရည္ရြယ္ခဲ့မိဘူး
အခ်ိန္ေတြက ေနာက္ဆုတ္ခြင့္မရွိခဲ့လို႕ပါ

ေလလြင့္လာတဲ့ သံသယစိတ္ကေလး
နိုးမထေစခ်င္ဘူး
အိမ္မက္ေတြက ဆြဲငင္ယူသြားလို႕
ငါ ေရာက္ရွိေနနွင့္ျပီး
တိုက္အိုပ်က္တစ္ခု…

အသုံးနည္းတံခါးခ်ပ္မၾကီးက
ျငင္းဆန္ခ်က္ေတြနွင့္ သိလား
မနည္းရုန္းကန္း တြန္းလွဲခ်င္စိတ္ေတြနွင့္
ဒယီဒယိုင္း ဆြဲဖြင့္လိုက္တယ္
ရုတ္တရက္ ထပ်ံသြားတဲ့ လင္းနို႕တစ္သိုက္ရယ္
အေမွာင္ေတြကို လႊမ္းမိုးျပဳစားထားတယ္

ႏြယ္တက္ေတြက ရွင္သန္ခြင့္ရွိေပမဲ့
အမွန္တရားကို ရႈပ္ေထြးပတ္ရစ္ထားထားတယ္
မာနဆိုတဲ့ ေလွကားထစ္ေတြကလည္း
ဖုန္႕မႈန္႕တက္ေနတဲ့ ေလွကားမၾကီးထက္မွာ
ေျခေလွ်ာက်မတက္ရယ္

ေဒါသဆိုတာ လက္တန္းတိုင္လို႕ပဲလား
မယိုင္က်ေအာင္ အားျပဳျပီး ကိုင္ဆြဲရေသးတယ္
မာန္ဆိုတဲ့ ၾကမ္းျပင္ထက္က ၾကမ္းကၽြံေပါက္ေတြနွင့္
ေအာက္ထပ္ျပန္ျပဳတ္က်မွာကို ေၾကာက္ေနရေသးတယ္

စပ္စုခ်င္တဲ့စိတ္လို႕ အမည္မရွိခ်င္ဘူး
ေလ့လာခြင့္တစ္ခုထဲနွင့္ပါ
ဖုံးအုပ္ထား အတၱျခဳံလႊာ
ၾကားနားခြင့္ မရွိတဲ့ နံရံခ်ပ္ေဘး
ထိေတြ႕ခြင့္ေတြ စည္းျခားထားသလို႕ပဲ…
ဒါေပမဲ့ ေရွ႕တိုးေနတုန္းပါ

သံသယစိတ္ကို အျပီး၀ယ္ျပီးေနာက္မွာ
အျဖဴလႊာျခံဳထည္ အေ၀းပစ္လြင့္ခ်ိန္
အက္အြဲသံစဥ္ေတြနွင့္ ေပါက္ကြဲသြားတယ္
ေမွာင္ရိပ္တစ္ခုအသာ
အၾကည္းတန္လြန္းတဲ့ မွန္တစ္ခ်ပ္က
ငါလည္း မလွဘူး
နင္လည္း မလွဘူး သိလား

ဒါေပမဲ့ေလး…
သံသယစိတ္ေတြက
မွန္အက္ကြဲကို တယုတယနွင့္
့္ယုယျပီး
ၾကည့္ေကာင္းေအာင္
ဟန္ေဆာင္ေနတာက
ဖုန္မႈန္႕အလႊာအလြာနွင့္
သံသယစိတ္ကေလးေတြပါ…။      ။

နရီထက္
( ၂၄ ၊ ဂ်ဴလိုင္လ ၊ ၂၀၁၁ )

( တစ္ဦးနွင့္ တစ္ဦး သံသယကင္းစင္ ၾကည္ျဖဴနုိင္ေစသာ၀္…)