ရာဇဓာတုကလ်ာ မင္းသမီးအေၾကာင္း

သကၠရာဇ္ ၉၁၈-ခုႏွစ္တြင္ ဟံသာဝတီေရႊနန္းကို စိုးစံေတာ္မူေသာ ဘုရင့္ေနာင္ ေခၚ ဆင္ျဖဴမ်ားရွင္ မင္းတရားႀကီးႏွင့္ ‎ရာဇေဒဝီ ဘဲြ႔ခံ တပယင္းစတုဂါမဏိ သၼီး ရွင္ေထြးလွ တုိ႔ႏွင့္ သင့္ျမတ္ရာတြင္ သားေတာ္ ဇင္းမယ္ဘုရင္ ေနာ္ရထာေစာ၊ ‎သၼီးေတာ္ ရာဇဓာတုကလ်ာ ႏွင့္ သားေတာ္ငယ္ သိဃၤဒတၳ ကို ျမင္သည္။ ဆင္ျဖဴမ်ားရွင္ မင္းတရားႀကီးသည္ ဟံသာဝတီ ‎ၿမိဳ႕ေတာ္တြင္ မဟာေစတီေတာ္ႀကီးကို တည္ေတာ္မူ၍ သကၠရာဇ္ ၉၂၁-ခုႏွစ္၊ နတ္ေတာ္လဆန္း ၁၄-ရက္ေန႔တြင္ ဌာပနာ ‎ေတာ္ မူသည့္အခါ မင္းညီမင္းသား ေဆြေတာ္မ်ိဳးေတာ္အေပါင္းတုိ႔သည္ ေသာင္းေသာင္းဖ်ဖ် ဓာတ္ေတာ္ ေမြေတာ္တို႔ကို ‎ရြက္ပို႔ေတာ္မူၾကသည္။ ထုိသုိ႔ ဓာတ္ေတာ္ ေမြေတာ္တို႔ကို ရြက္ပို႔ေတာ္မူၾကသည့္ နတ္ေတာ္လဆန္း ၁၄-ရက္ေန႔၊ တနဂၤေႏြ ‎ေန႔တြင္ ရာဇဓာတုကလ်ာမင္းသၼီးကို ဖြားသန္႔စင္ေတာ္မူသည္။ ဓာတ္ေတာ္ေမြေတာ္ကို ဌာပနာသည့္ေန႔တြင္ ဖြားျမင္သည္ ‎ကို အစဲြျပဳ၍ ရာဇဓာတုကလ်ာ တြင္သည္ဟု ရာဇဝင္ႀကီးတြင္ ဆုိသည္။ (အခ်ိဳ႕ ပညာရွိမ်ားကမူ မင္းမ်ားႏွင့္သာ ထုိက္တန္ ‎ေသာ လကၡဏာ႐ုပ္ရည္ႏွင့္ ျပည့္စံုသည့္ သၼီးေတာ္ျဖစ္၍ ရာဇဓာတုကလ်ာ ေခၚသည္ဟု ဆုိၾကကုန္သည္။)‎
ရာဇဓာတုကလ်ာသည္ ငယ္စဥ္ကပင္ ထူးျခားေသာ ႐ုပ္ရည္႐ူပကာျဖင့္ အျပစ္ေျခာက္ပါးမွ ကင္းရွင္းၿပီးလွ်င္ ကလ်ာဏ ‎ငါးပါးႏွင့္လည္း ျပည့္စံုေသာေၾကာင့္ ခမည္းေတာ္ မင္းတရားႀကီး၏ မ်ားစြာေလးျမတ္ခ်စ္ခင္ျခင္းကို ခံရသည္။ သားေတာ္ ‎သၼီးေတာ္တုိ႔ ႀကီးျပင္းလာသည့္အခါတြင္ မင္းတရားႀကီးသည္ ေနာ္ရထာေစာကို ဇင္းမယ္ဘုရင္အျဖစ္သို႔ ခ်ီးျမႇင့္ၿပီးေနာက္ ‎သၼီးေတာ္ ရာဇဓာတုကလ်ာကိုလည္း ဟံသာဝတီတြင္ တပင္တုိင္နန္းႏွင့္ထား၍ ဧခ်မ္းစြာေနထိုင္ေစသည္။ မင္းတရားႀကီး ‎နတ္ရြာစံ၍ အိမ္ေရွ႕ကိုယ္ေတာ္ႀကီး ငါးဆူဒါယကာမင္း နန္းတက္ေတာ္မူေသာ္ ရာဇဓာတုကလ်ာကို တပင္တိုင္နန္းႏွင့္ ‎ထားျမဲထားၿပီး ေရွးအတုိင္းပင္ ေနထုိင္ေစသည္။ ငါးဆူဒါယကာမင္း၏ သားေတာ္ႀကီးျဖစ္သူ အိမ္ေရွ႕စံ မဟာဥပရာဇာ ‎မင္းႀကီးစြာသည္ ရာဇဓာတုကလ်ာကို မ်ားစြာေမတၱာညႊတ္လ်က္ ရွိေလသည္။ စင္စစ္ေသာ္ကား မင္းႀကီးစြာသည္ ‎ရာဇဓာတုကလ်ာႏွင့္ အရီးေတာ္စပ္သည္။ သုိ႔ပင္ေမတၱာေတာ္ညႊတ္ခဲ့ေသာ္လည္း ရာဇဓာတုကလ်ာကမူ မ်ားစြာႏွစ္သက္ ‎ဟန္ မတူေခ်။ အေၾကာင္းမူကား မင္းသၼီးသည္ ခမည္းေတာ္နတ္ရြာစံသည့္ေန႔မွစ၍ စိတ္ခ်မ္းသာေတာ္ မမူရွာဘဲ ရတနာ ‎သံုးပါးကိုသာ ဆည္းကပ္ခိုလံႈ၍ အဓိ႒ာန္ေဆာက္တည္လ်က္ ရွိေတာ္မူသည္။
သကၠရာဇ္ ၉၄၈-ခုႏွစ္တြင္ ငါးဆူဒါယကာမင္းသည္ ဟံသာဝတီေနျပည္ေတာ္တြင္မရွိခုိက္ မဟာဥပရာဇာ မင္းႀကီးစြာသည္ ‎အရီးေတာ္ ရာဇဓာတုကလ်ာကို အႏုိင္အထက္ျပဳ၍ သိမ္းျမန္းေတာ္မူေလသည္။ ရာဇဓာတုကလ်ာကို အိမ္ေရွ႕မင္း မသိမ္း ‎ျမန္းမီ အခါကပင္ မင္းသၼီးသည္ ေတာင္ငူေရႊနန္းတည္မင္း၏ သားေတာ္ႀကီး နတ္သွ်င္ေနာင္ႏွင့္ ရည္ငံၾကဟန္တူသည္။
သကၠရာဇ္ ၉၅၃-ခုႏွစ္တြင္ ခမည္းေတာ္ ငါးဆူဒါယကာမင္းက သားေတာ္ႀကီးဥပရာဇာကို စစ္သည္ေတာ္ အလံုးအရင္းႏွင့္ ‎ယိုးဒယားကို ခ်ီတက္တိုက္ခိုက္ေစသည္။ တပ္ဖဲြ႔ရာတြင္ နတ္သွ်င္ေနာင္ကိုလည္း ေတာင္ငူတပ္ကိုကြပ္ကဲေစ၍ ယိုးဒယား ‎သို႔ ထည့္ေတာ္မူသည္။ သကၠရာဇ္ ၉၅၄-ခုႏွစ္တြင္ ယိုးဒယားတပ္ႏွင့္ အိမ္ေရွ႕မင္းတပ္တို႔ ေတြ႔ၾကရာ တဘက္ႏွင့္တဘက္ ‎အျပင္းအထန္ ထိုးခုတ္ၾကစဥ္ အိမ္ေရွ႕မင္းသည္ ရန္သူလက္နက္ထိမွန္၍ ဆင္ထက္မွ က်ဆံုးသည္။ အိမ္ေရွ႕မင္းက်ဆံုး ‎လွ်င္ နတ္သွ်င္ေနာင္ ကြပ္ကဲေသာ ေတာင္ငူတပ္က မီလာ၍ အျပင္းအထန္ ခုခံဖိႏွိပ္ေသာ္လည္း အေရးေတာ္မေအာင္ ‎ေသာေၾကာင့္ ဆုတ္ခြာလာခဲ့ရသည္။ (ရန္သူ႔လက္နက္ျဖင့္ အိမ္ေရွ႕မင္း ယိုးဒယားတြင္က်ဆံုးရသည္ကိုပင္ နတ္သွ်င္ေနာင္ ‎သည္ ရာဇဓာတုကလ်ာႏွင့္ပတ္သက္၍ အၿငိဳးရွိသည့္အတိုင္း ေကာက္က်စ္စဥ္းလဲစြာ ဥပါယ္တံပ်ဥ္ျဖင့္ အိမ္ေရွ႕မင္းကို ‎အနိစၥေရာက္ေစသည္ဟု အခ်ိဳ႕သူတို႔ စြပ္စဲြၾကကုန္သည္။)‎
အိမ္ေရွ႕မင္းနတ္ရြာစံ၍ ရာဇဓာတုကလ်ာသည္ အသက္ ၃၃ ႏွစ္တြင္ မုဆိုးမ ျဖစ္ရရွာသည္။ အိမ္ေရွ႕မင္းႏွင့္ သားသမီး ‎မျမင္ေခ်။ ရာဇဓာတုကလ်ာ မုဆိုးမအျဖစ္ႏွင့္ ရွိစဥ္ နတ္သွ်င္ေနာင္သည္ ေရွးကေမတၱာထားရင္းအတုိင္း ဆက္သြယ္ဟန္ ‎တူသည္။
မွတ္ခ်က္။ ။ နတ္သွ်င္ေနာင္ႏွင့္ ရာဇဓာတုကလ်ာမင္းသၼီးတို႔ ရည္ငံလ်က္ရွိေၾကာင္းကို ေတာင္ငူမွ အဝသို႔ပါသြားေသာ ‎စာဆို ရွင္သံခိုက “သာလြတ္ထြတ္တင္” ခ်ီရတု၊ “ျပာထြတ္မြတ္စင္၊ ေနာင္သာၾကင္သား၊ ေကရွင္ျမခက္၊ ‎ျဖာစရြက္လည္း၊ နားထက္မေခြ၊ စုလည္းေျပႏွင့္၊ တင့္ေနက်စ္လ်စ္၊ ဆယ္ေက်ာ္ႏွစ္က၊ ကၽြမ္းခ်စ္ရေအာင္၊ ‎ႀကိဳးသည္ေႏွာင္မူ” …‎
အစရွိသည္ျဖင့္ ေစာင္းခ်ိပ္ဖဲြ႔ဆုိထားသည္ကို အိမ္ေရွ႕ဥပရာဇာ ရိပ္မိသိရွိေတာ္မူ၍ အမ်က္ေတာ္ရွိသည္တြင္ ျပည္ ‎ငထင္ေက်ာ္ ေလွ်ာက္ၾကားေစ့စပ္မွ ခ်မ္းသာေပးေတာ္မူေၾကာင္းႏွင့္ ပညာရွိတို႔ မွတ္သားခ်က္ေတြ႔ရသည္။
သကၠရာဇ္ ၉၆၄-ခုႏွစ္တြင္ ေတာင္ငူေရႊနန္းတည္မင္းသည္ ေတာင္ငူေရႊနန္းကို သိမ္းျမန္းစုိးစံေတာ္မူရာတြင္ သားေတာ္ႀကီး ‎နတ္သွ်င္ေနာင္ကို အိမ္ေရွ႕အရာ ေပးေတာ္မူ၍ ရည္ငံရင္းျဖစ္ေသာ ရာဇဓာတုကလ်ာႏွင့္လည္း စံုဘက္ေတာ္မူသည္။ ‎ထိုအခါက ရာဇာဓာတုကလ်ာ၏ အသက္မွာ ၄၃-ႏွစ္ ရွိေလၿပီ။
စင္စစ္အားျဖင့္ ရာဇဓာတုကလ်ာသည္ နတ္သွ်င္ေနာင္၏ အရီးေတာ္သည္။ နတ္သွ်င္ေနာင္သည္ မင္းသၼီးကို မ်ားစြာ ယုယ ‎ျမတ္ႏုိးသည္။ သို႔ေသာ္ ၾကာရွည္ေလးျမင့္စြာ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံျခင္း မျပဳၾကရေပ။ အေၾကာင္းမူကား နတ္သွ်င္ေနာင္ႏွင့္ ‎ရာဇာဓာတုကလ်ာတုိ႔ကို စံုဘက္ေပးေသာ သကၠရာဇ္ ၉၆၄-ခုႏွစ္တြင္ပင္ ရာဇဓာတုကလ်ာ ကြယ္လြန္သည္ဟု ရာဇဝင္ ‎မ်ားတြင္ ဆုိသည္။ နတ္သွ်င္ေနာင္မင္းသားသည္ ရာဇဓာတုကလ်ာအား မုဆိုးမအျဖစ္ အသက္ ၄၀-ေက်ာ္အရြယ္မွာပင္ ‎ေမတၱာေတာ္ ညႊတ္လ်က္ရွိေနေသးသည္ကို ေထာက္ေသာ္ မင္းသၼီးသည္ ထူးထူးခၽြန္ခၽြန္ပင္ တင့္တယ္လွပဟန္တူသည္။ ‎နတ္သွ်င္ေနာင္၏ “တင့္လွေပဟန္” ခ်ီ သစၥာတုိင္ရတုကိုေထာက္၍လည္း ဤထင္ျမင္ခ်က္ကို ခိုင္လံုသည္ဟု ဆုိရေပမည္။ ‎သို႔တည္းမဟုတ္ နတ္သွ်င္ေနာင္သည္ ရာဇဓာတုကလ်ာအေပၚ၌ အခ်စ္ဇဲြသန္သူတေယာက္ျဖစ္သည္ဟူ၍လည္း ဆုိႏုိင္ေပ ‎ေတာ့သည္။
နတ္သွ်င္ေနာင္ႏွင့္ သင့္ျမတ္သျဖင့္ သားေတာ္ သၼီးေတာ္ မထြန္းကားေခ်။ ရာဇဓာတုကလ်ာသည္ မ်ားစြာ ကံဆုိးရွာေသာ ‎မင္းသၼီးျဖစ္သည္။ တပင္တုိင္နန္းႏွင့္ ဟံသာဝတီတြင္ စံျမန္းရစဥ္ကလည္း မ်ားစြာစိတ္ခ်မ္းေျမ့ျခင္းမရွိဘဲ အိမ္ေရွ႕မင္း၏ ‎ရန္ကို အဖန္ဖန္စိုးရြံ႕၍ ေနရဟန္တူသည္။ မင္းသၼီးသည္ ရတနာသံုးပါးကို မ်ားစြာ ကိုင္း႐ိႈင္းသည့္ျပင္ ႏွလံုးသိမ္ေမြ႔လွသည္။ ‎ကဗ်ာဗႏၶဖဲြ႔ဆိုျခင္း၌လည္း ကၽြမ္းက်င္လိမၼာသည္လွသည္။ နတ္သွ်င္ေနာင္မင္းသားကို ရည္မွန္း၍ ထုိမင္းသၼီးဖဲြ႔ဆိုခဲ့သည္ဟု ‎အယူရွိၾကေသာ ေအာက္ပါရတုပိုဒ္စံုကို စာအုပ္စာတမ္းမ်ား၌ ေတြ႔ရသည္။

ရာဇဓာတုကလ်ာ ဖဲြ႔ဆုိသည္ဟု ယူဆဘြယ္ျဖစ္ေသာ ရတုပိုဒ္စံု
ကလ်ာေရႊညီ။ ။ နန္းေကသီသုိ႔၊ ဦးခ်ီလက္စံု၊ ရွိပဒံုျဖင့္၊ ခုိလံႈဖ်ဖ်၊ ခစားၾက၍၊ ဂီတသံေအး၊ ၿငိမ္ေလးညင္းတဲြ႔၊ နန္းဟန္ဖဲြ႔၍၊ ‎ကႏဲြ႔ကယ၊ ေျဖေဖ်ာ္ၾကလည္း၊ ေသာကကိန္းေအာင္း၊ ပူလက္ေဟာင္းေၾကာင့္၊ ေပ်ာ္ေၾကာင္းမထင္၊ ပူေႂကြးတင္၍၊ ‎မရႊင္လ်က္ႏွင့္၊ ရႊင္ေယာင္က်င့္သည္။ ။ ခုျဖင့္ေျဖခက္သည္တကား … ။
ျမလႊာေဝစီ။ ။ ေႏြခဋီဝယ္၊ ေရႊဖီသင္းပ်ံ႕၊ ႏွင္းရနံ႔ႏွင့္၊ ခင္းညံ့ေျမဇာ၊ ေလညင္းလာက၊ ေရႊမာလာငံု၊ ပန္းဝတ္မံႈတုိ႔၊ ‎ေႂကြတံုသက္ဆင္း၊ ကိုက္ငံုကင္းႏွင့္၊ အင္ၾကင္းျဖဴနီ၊ ႐ိုးတံခ်ီလ်က္၊ သံညီဥၾသ၊ ႏႈတ္ခ်ိဳေႏွာ၍၊ ေတာင္ေတာသာခြင့္၊ ‎ရာသီဖြင့္သည္။ ။ ႏုရင့္ေႏြစက္လည္တကား … ။
မဟာေစတီ။ ။ ေမြသရီ၏၊ ေျမညီခင္းျပန္႔၊ တလင္းသန္႔ဝယ္၊ ႏွင္းပန္းတပဲ၊ ဝတ္ျဖဴလဲႏွင့္၊ နန္းထဲနန္းေလ့၊ သီမေဝွ႔ဘဲ၊ ‎ခ်မ္းေျမ့စိတ္ၾကည္၊ ပီတိရည္ျဖင့္၊ ခိုင္တည္ႏွလံုး၊ တေျဖာင့္သံုး၍၊ ေႏွာင္ထံုးေကမင္၊ ေလ်ာ့ေျဖခ်င္လည္း၊ ‎နတ္သွ်င္သူ႔ေၾကာင့္၊ တေရးေမွာင့္ငဲ့၊ မေျဖာင့္ပ်ံ႕လြင့္၊ ေႏွာင္ႀကိဳးဝင့္သည္။ ။ လုလင့္ေငြမ်က္ရည္တကား … ။

———-