ေရးလိုက္ နားလိုက္ နဲ ့ ေရလိုက္ငါးလိုက္ ေန ့ရက္ေတြကို
ၿဖတ္ေက်ာ္ေနရဆဲ . . .
အလင္းမီးေတြ မွိတ္လိုက္ေတာ့
လမင္းၾကီးက ခပ္တည္တည္ပဲ
အူ . . . . . တယ္ ၊
စိတ္ပ်က္တယ္ . . . ။

ဘယ္သူမွန္းမသိပဲ
တံခါးေခါက္သံ ၾကားရင္ ကိုယ္က
ထ ထ ဖြင့္ေပးမိတယ္

သြားပါကြယ္ . . . ။
ရထားေပၚက ငါးဆယ္ဖိုးႏွစ္ခြက္ သံပုရာရည္လို
ေပါ့ပ်က္ပ်က္ ဆက္ဆံေရးေတြ
ငါ့အတြက္ မ်ားေနၿပီ ။

မို အၿပံဳး ။ မို မ်က္ႏွာဖံုး ။ မို ႏွလံုးသား ညစ္ညဴးညဴးေတြ . .
ငါ့ အခန္းထဲမွာ မီးခိုးမႈိင္းလို
ရိုင္းလြင့္ပ်ံ ့စီး . .
” စိတ္ရွိတိုင္းသာ သည္းလိုက္ပါရေစေတာ့ ” လို ့
ငါ . . ညည္းမိတယ္ . . ။

သြားပါကြယ္ . . .
မင္းကို ငါနားလည္တယ္
ဒါက . . . .
မင္းနဲ ့ ငါရဲ ့ၾကားက . . . . . ၊

‘ ရပ္တည္မႈ ၿခားနားေနၿခင္း ‘ ၿပႆနာ . . . . . . . ။ ။

Mould = ပံုစံခြက္