ကၽြန္ေတာ္ ဘာမွမသိႏိုင္တဲ့ အနာဂတ္ေန႔တစ္ေန႔အတြက္

အရာရာကို နားလည္ဖို႔ တစ္စံုတစ္ရာသာ စြန္႔လႊတ္ရမယ္ဆို

ေမွ်ာ္လင့္ခဲ့မိျခင္းေတြသာ အဆိပ္သင့္က်န္ခဲ့ၿပီ။

ေ၀းကြာျခင္းနိမိတ္ပံုတစ္ခုမွာ

ခပ္စူးစူးေ၀ဒနာသာ အေဖာ္ျပဳရင္း

အသိစိတ္တစ္ခုနဲ႔  ဆက္ေလွ်ာက္ရမဲ့ လမ္းဆံုးကိုလည္း

ေမွ်ာ္ၾကည့္တတ္လာၿပီ။

ခုေတာ့..အရင္လိုပါပဲ…

မေဟာင္းႏြမ္းႏိုင္တဲ့ ခံစားခ်က္နဲ႔

အရင္လိုပါပဲ….အရင္လိုပါပဲ….။