Home
Post Masterpiece
Register
Login
အနားသတ္
မိန္နဲ႔မိႆ ပခံုးလႊဲၿပီး နဂါးေပ်ာ္ျမဴးရာ တံလွ်ပ္ေတြၾကား အခ်ိန္ ထန္းတစ္ဖ်ား
သာသာမွာ ရုန္းကန္ေအာ္ဟစ္ ဘ၀သစ္ထဲ လက္တြဲေခၚခဲ့တဲ့ မာတာ၊ ဘုန္းမီးေနလေတြ
ေဘးမဲ့ေပးဖို႔ သားဦးဘ၀ကို ဓါးထမ္းၿပီး မေက်ာ္ရက္ခဲ့တဲ့ ပိတု၊ ဒီႏွစ္ဦး
ေက်းဇူးနဲ႔ ဖ၀ါး လက္ႏွစ္လံုး ပခံုး လက္ႏွစ္သစ္ ဘ၀ကို အေျခခ်ႏိုင္ခဲ့တယ္။
PISCARIAN “သမီး” ကက္ကင္းဓာတ္ ယူေတာ့ “မိႆ” မီးငွက္ဘ၀နဲ႔ ျဖစ္၊ပ်က္
သံသရာေတြၾကား ရွင္သန္ ႀကီးထြား ခဲ့ရတယ္။ အဓိပတိဖြားမို႔ မထိတထိ စကားနဲ႔ေတာင္
အရစ္ မခံႏိုင္ဘူး။ ကုိယ့္စိတ္ကုိ အႏုလံုပဋိလံု ေစာင့္ၾကည္႔မိတာ သိပ္ေတာ့
မၾကာေသးပါဘူးေလ။ ဘ၀နဲ႔ဆႏၵေတြ အထည္ႀကီးပ်က္ ျဖစ္ၿပီးမွပါ။ ခ်စ္ျခင္းမွာ
အနီးမႈန္ခဲ့ေတာ့ ကုကၠဳစၥ ေတြမ်ားၿပီး အနာဂတ္ စီမံကိန္းေတြကို ကက္ဗိနက္ တင္ဖုိ႔
ဦးေႏွာက္ရႈပ္ခံ စဥ္းစားခဲ့တယ္။ ဦးရာလူ စံနစ္မွန္းသိရင္ တန္းစီေစာင့္စရာ
လိုပါဦးမလား။ ပဋိပကၡေတြ လံုးလားေထြးလား ေရာက္ယက္ခတ္ ေနခ်ိန္ထိ ငါတစ္ေယာက္တည္း
လိမ္ဖည္ဖည္နဲ႔ေပါ့။ ေရၾကည္ရာ ျမက္ႏုရာ ရွာမေတြ႔ခဲ့တာ ေရေၾကာ၊ ေျမေၾကာ
မလိုက္တတ္လို႔ပါ။ ခုေတာ့ ၀ိေရာဓိ ႏွလံုးသားေလး သုေတသန ဌာနမွာ ေအာ္ပေရးရွင္း
လုပ္လိုက္ရတယ္။ ငါ့ေဘးက ကရကဋ္ဖြားကို ဒဏ္ေတြလွိမ့္ခံဖုိ႔ အားမနာတမ္း ဓါးစာခံ
အခါခါ လုပ္မိခဲ့တယ္။ ေမာင္ဂဠဳန္ ပုတိဖြားေလးက ျပဳမိအမွားေတြကို အႏုၾကည္႔ေတာင္
မထားခဲ့ပါဘူး။ ေသာကေတြ ႀကီးစိုးၿပီး ကိုယ္မဖ်ားေတာင္ စိတ္ဖ်ားခဲ့ရေအာင္
ေဘးၾကပ္နံၾကပ္ စီစဥ္တတ္ခဲ့တဲ့ ငါ့ကို ေ၀သႏၱရာထံုး ႏွလံုးမူ ေပးႏိုင္ခဲ့တယ္။
ေနာင္အေရးေတြးျပီး ေရွာင္ေျပး မေနခ်င္ေတာ့လို႔ ဘ၀နဲ႔ဆႏၵေတြကို ထိပ္တံုးခတ္
၀ကြက္အပ္လိုက္ ပါေတာ့မယ္။ ရာဇ၀င္ရိုင္းခဲ့တဲ့ မိႆဖြားေၾကာင့္ ကိစၥေတြ
မ်ားရေပါင္းလည္း ေရတြက္ မေနပါနဲ႔ေတာ့ေလ။ ရပ္ျပစ္ရွစ္ပါးလည္း လႊဲမခ်ခ်င္သလုိ
ရန္သူမ်ိဴး ငါးပါးနဲ႔လည္း ကင္းခဲ့တာမွ မဟုတ္ခဲ့တာ။ ဘယ္သူမျပဳ မိမိအမႈေတြပါ။
ကိုယ္ျဖစ္ ကိုယ္ခံတာ ေလာကဓံပဲလား။ ေလာကဓာတ္ေက်ာင္းက သင္ေပးခဲ့တာေတြလည္း
တစ္ကယ့္လက္ေတြ႔မွာ အသံုးမခ်ႏိုင္ခဲ့ပါဘူး။ ေလာကနီတိေတြပဲ ေဟာဒီ
ရင္ဘတ္ႀကီးအျပည္႔ လိုက္နာလိုက္ရတယ္။ သူငယ္ႏွပ္စား စိတ္ဓာတ္ေတြကို
ေဒါက္ဖိနပ္ေအာက္မွာ ျပားျပား၀ပ္ေအာင္ နင္းဖိထားလိုက္ပါ့မယ္။ သမုဒယသစၥာ ၀ဲၾသဃထဲက
ေျခစံုပစ္ ရုန္းထြက္ခဲ့ရေတာ့ ၀ိဥာဥ္ေလးပဲ ေသေကာင္ေပါင္းလဲ ျဖစ္သြားတာပါ။
ဒီေလာက္နဲ႔ပဲ တစ္ဦးတည္းေသာ ခရီးသြား မိႆဘ၀ ပင္ပန္းရလြန္းလို႔ ဒီမွာတင္
အနားသတ္လိုက္ ပါရေစေတာ့လို႔ ေတာင္းဆိုပါရေစ ေလာကဓံရယ္ …..
သာသာမွာ ရုန္းကန္ေအာ္ဟစ္ ဘ၀သစ္ထဲ လက္တြဲေခၚခဲ့တဲ့ မာတာ၊ ဘုန္းမီးေနလေတြ
ေဘးမဲ့ေပးဖို႔ သားဦးဘ၀ကို ဓါးထမ္းၿပီး မေက်ာ္ရက္ခဲ့တဲ့ ပိတု၊ ဒီႏွစ္ဦး
ေက်းဇူးနဲ႔ ဖ၀ါး လက္ႏွစ္လံုး ပခံုး လက္ႏွစ္သစ္ ဘ၀ကို အေျခခ်ႏိုင္ခဲ့တယ္။
PISCARIAN “သမီး” ကက္ကင္းဓာတ္ ယူေတာ့ “မိႆ” မီးငွက္ဘ၀နဲ႔ ျဖစ္၊ပ်က္
သံသရာေတြၾကား ရွင္သန္ ႀကီးထြား ခဲ့ရတယ္။ အဓိပတိဖြားမို႔ မထိတထိ စကားနဲ႔ေတာင္
အရစ္ မခံႏိုင္ဘူး။ ကုိယ့္စိတ္ကုိ အႏုလံုပဋိလံု ေစာင့္ၾကည္႔မိတာ သိပ္ေတာ့
မၾကာေသးပါဘူးေလ။ ဘ၀နဲ႔ဆႏၵေတြ အထည္ႀကီးပ်က္ ျဖစ္ၿပီးမွပါ။ ခ်စ္ျခင္းမွာ
အနီးမႈန္ခဲ့ေတာ့ ကုကၠဳစၥ ေတြမ်ားၿပီး အနာဂတ္ စီမံကိန္းေတြကို ကက္ဗိနက္ တင္ဖုိ႔
ဦးေႏွာက္ရႈပ္ခံ စဥ္းစားခဲ့တယ္။ ဦးရာလူ စံနစ္မွန္းသိရင္ တန္းစီေစာင့္စရာ
လိုပါဦးမလား။ ပဋိပကၡေတြ လံုးလားေထြးလား ေရာက္ယက္ခတ္ ေနခ်ိန္ထိ ငါတစ္ေယာက္တည္း
လိမ္ဖည္ဖည္နဲ႔ေပါ့။ ေရၾကည္ရာ ျမက္ႏုရာ ရွာမေတြ႔ခဲ့တာ ေရေၾကာ၊ ေျမေၾကာ
မလိုက္တတ္လို႔ပါ။ ခုေတာ့ ၀ိေရာဓိ ႏွလံုးသားေလး သုေတသန ဌာနမွာ ေအာ္ပေရးရွင္း
လုပ္လိုက္ရတယ္။ ငါ့ေဘးက ကရကဋ္ဖြားကို ဒဏ္ေတြလွိမ့္ခံဖုိ႔ အားမနာတမ္း ဓါးစာခံ
အခါခါ လုပ္မိခဲ့တယ္။ ေမာင္ဂဠဳန္ ပုတိဖြားေလးက ျပဳမိအမွားေတြကို အႏုၾကည္႔ေတာင္
မထားခဲ့ပါဘူး။ ေသာကေတြ ႀကီးစိုးၿပီး ကိုယ္မဖ်ားေတာင္ စိတ္ဖ်ားခဲ့ရေအာင္
ေဘးၾကပ္နံၾကပ္ စီစဥ္တတ္ခဲ့တဲ့ ငါ့ကို ေ၀သႏၱရာထံုး ႏွလံုးမူ ေပးႏိုင္ခဲ့တယ္။
ေနာင္အေရးေတြးျပီး ေရွာင္ေျပး မေနခ်င္ေတာ့လို႔ ဘ၀နဲ႔ဆႏၵေတြကို ထိပ္တံုးခတ္
၀ကြက္အပ္လိုက္ ပါေတာ့မယ္။ ရာဇ၀င္ရိုင္းခဲ့တဲ့ မိႆဖြားေၾကာင့္ ကိစၥေတြ
မ်ားရေပါင္းလည္း ေရတြက္ မေနပါနဲ႔ေတာ့ေလ။ ရပ္ျပစ္ရွစ္ပါးလည္း လႊဲမခ်ခ်င္သလုိ
ရန္သူမ်ိဴး ငါးပါးနဲ႔လည္း ကင္းခဲ့တာမွ မဟုတ္ခဲ့တာ။ ဘယ္သူမျပဳ မိမိအမႈေတြပါ။
ကိုယ္ျဖစ္ ကိုယ္ခံတာ ေလာကဓံပဲလား။ ေလာကဓာတ္ေက်ာင္းက သင္ေပးခဲ့တာေတြလည္း
တစ္ကယ့္လက္ေတြ႔မွာ အသံုးမခ်ႏိုင္ခဲ့ပါဘူး။ ေလာကနီတိေတြပဲ ေဟာဒီ
ရင္ဘတ္ႀကီးအျပည္႔ လိုက္နာလိုက္ရတယ္။ သူငယ္ႏွပ္စား စိတ္ဓာတ္ေတြကို
ေဒါက္ဖိနပ္ေအာက္မွာ ျပားျပား၀ပ္ေအာင္ နင္းဖိထားလိုက္ပါ့မယ္။ သမုဒယသစၥာ ၀ဲၾသဃထဲက
ေျခစံုပစ္ ရုန္းထြက္ခဲ့ရေတာ့ ၀ိဥာဥ္ေလးပဲ ေသေကာင္ေပါင္းလဲ ျဖစ္သြားတာပါ။
ဒီေလာက္နဲ႔ပဲ တစ္ဦးတည္းေသာ ခရီးသြား မိႆဘ၀ ပင္ပန္းရလြန္းလို႔ ဒီမွာတင္
အနားသတ္လိုက္ ပါရေစေတာ့လို႔ ေတာင္းဆိုပါရေစ ေလာကဓံရယ္ …..
Leave Comments
Email me whenever there is new comment
Copyright © 2022 PoemsCorner. All rights reserved. Terms of Service