တစ္ဘ၀စာ

၀တ္ရုံခြ်တ္ခံထားရတဲ႔

သစ္အုိပင္လုိ အလြမ္းေတြ

ေနဆယ္ေနထဲ

အရုိးၿပိဳင္းၿပိဳင္းထလုိ႔

ရြက္သစ္ေ၀ဖုိ႔

မုတ္သုံကုိ ေမ်ွာ္ရင္း

ငါ႔လက္ထဲက ၿပကၡဒိန္ေတြ

တစ္ထပ္ၿပီး တစ္ထပ္ ေႀကြခဲ႔ရေပါ႔။

ေကာင္မေလးေရ………

မင္းမ်က္၀န္းေတြနဲ႔ဆုံတုိင္း

ရင္ဘတ္က မုိးေမွာင္က်ခ်င္ေတာ႔

ၿပိဳမလုိ တိမ္ညိဳေတြ ၿပန္ေခါက္သိမ္း

ငါ႔စကားေတြ မထစ္ခ်ဴန္းခဲ႔ရဘူးကြယ္။

ဒီတခါ…..တိမ္ေတြညိဳရင္

ဖြဖြေလး   ၿပံဳးလုိက္ပါေနာ္

လြဲေခ်ာ္မွဴ႕ရာသီအခ်ိဴ႕ကုိ ထမ္းပုိးခဲ႔ရတဲ႔

ငါ႔မီးခုိးၿဖဴၿဖဴ အတၱေတြ

မင္းေရွ႕မွာ ေငြ႔ရည္ဖြဲ႔လုိ႔

လ၀န္းခ်ိဴခ်ိဴ မင္းနွဴတ္ခမ္းပါးေလးအတြက္

ဒီေန႔မနက္ပဲ

လက္ေဆာင္ပါးခဲ႔ၿပီ။

ငါေႀကြသံက

ေၿမစမ္းခရမ္းပ်ိဴး

စိတၱဇဆန္တဲ႔

ရင္ခုန္သံမ်ိဴးလဲ မဟုတ္ခဲ႔ပါဘူး

အခုေတာ႔…..ငါေလ

ခံစားခ်က္ေတြေနာက္လုိက္ရင္း

တစ္သက္လုံးအတြက္ အရဲစြန္႔ရေတာ႔မယ္။

ကဲ…ေကာင္္မေလးေရ…

ရင္အၿပည္႔လြယ္ထားတဲ႔ ခ်ိန္ကုိက္မုိးေတြ

မင္းႏွလုံးသားေပၚ  စီးဆင္း

အရွိန္အဟုန္ၿပည္႔စြာ

ရြာသြန္းေစခဲ႔ၿပီ။