ဇာတ္လမ္းအေဟာင္းကေလးကိုဒီကေန႕အစကျပန္ၾကည့္ျဖစ္တယ္

ဘယ္လိုေထာင့္ခ်ိဳးက ပုံဖမ္းၾကည့္ၾကည့္
ေဝးလာခဲ့ တာနဲ့အမွ် ေသးေသးေလးသာ က်န္ခဲ့ ျဖစ္ခဲ့တဲ့ မေတာ္တဆမႈတို႕
ဘယ္လိုအတင္းဖန္တီးဖန္တီး ပ်ားရည္အိပ္မက္ေတာ့ မျဖစ္ႏိုင္ မရႏိုင္။

ျမတ္ႏိုးခဲ့မႈကို ဘယ္လိုမွတ္ေက်ာက္တင္တင္ ေရႊအစစ္ဆိုခဲ့လည္း
တန္ဖိုးကိုျပခြင့္မရခဲ့ေတာ့ ေက်ာက္မဲတုံးသာသာ။

သည္လိုမ်ိဳးတဖက္သတ္ျငင္းဆိုေနခဲ့လို႕ကေတာ့
မိုးမဆုံးေျမမဆုံးမွာ ေမာျပီးက်န္စာသာမို႕
လည္ျပန္အၾကည့္အထပ္ထပ္မွာ ရင့္ခဲ့အိုခဲ့။

တကယ္ပဲ ဆိုးဝါးလြန္းခဲ့ သတဲ့လား
စိတ္က ဖန္တီးတဲ့ ငရဲမွာ ေပ်ာက္ခဲ့ ဆုံးခဲ့
ႏွစ္ဆယ့္ကိုး သုံးဆယ္လြန္စရြယ္။         ။

ဩျမိဳင္