ကြဲကြာျခင္းကရတဲ့
ေဆြးျမည့္ျခင္းဆိုတဲ့ ေသာက၊
ေၾကာက္ရြန့္ျခင္း ဆိုတာရဲ့ ဟိုးအေဝးတစ္ေနရာ၊
ပူေလာင္ျခင္းရဲ့ အရိပ္
မ်က္ရည္ပူတို႕မရွိေတာ့တဲ့ ဟိုးတစ္ဘက္။

အဲဒီဘက္ကို မင္း…….
မင္းသြားခ်င္တယ္ ဆိုရင္ေတာ့
ပိုင္လိုျခင္းဆိုတဲ့ ေလာဘနဲ႕
စြဲလန္းျခင္းဆိုတဲ့ ေမာဟတို႕ကို
မင္း…. မင္းစြန့္လႊတ္ႏိုင္မွာလား။

လူေတြေခၚၾကတဲ့
“ခ်စ္ျခင္းတရား” ဆိုတဲ့အရာရဲ့
ဟိုကမ္းတစ္ဘက္မွာေလ၊
ေႏြးေတြးျခင္း ဆိုတဲ့ေမတၱာတရားနဲ႕
ေအးျမသိမ္ေမြ႕တဲ့ က႐ုဏာတစ္ရပ္၊
ပူေလာင္တဲ့ ေသာကေဝဒနာအစား
ခ်မ္းေျမ့တဲ့ “ပီတိ” ဆိုတာကို
မင္းေတြ႕ရလိမ့္မယ္။

ဟိုး….မိုးကုတ္စက္ဝိုင္းဆီကလို
အဆုံးမရွိတဲ့ လြတ္လပ္ျခင္းမ်ိဳး၊
ဒီလြတ္လပ္မႈကို ေပးႏိုင္တဲ့
သတၱိဆိုတဲ့ လက္ေဆာင္တစ္ခု။

ၾကည္ႏူးလို႕က်ရတဲ့ မ်က္ရည္တစ္ေပါက္နဲ႕
“ဝမ္းသာေသာ ဝမ္းနည္းျခင္း” ဆိုတဲ့ အဓိပၸာယ္တစ္ရပ္
ေအးခ်မ္းလို႕ျပဳံးရတဲ့ အျပဳံးတစ္ပြင့္နဲ႕
ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းရဲ့ အမွတ္တရရယ္သံတစ္ခ်ိဳ႕
ဒါေတြကိုပဲငါ…… ငါမင္းကိုေပးပါရေစ။

ေမာင္ပိုင္