ၾကယ္ေရာင္ေပ်ာက္တ့ဲ မိုးေကာင္းကင္ထက္..
ယူေဆာင္လာသူ လြမ္းေမာၿခင္း တို႔ ထာ၀ရ အေမာေတြ
…ေၿပေပ်ာက္ဖို႔ အတြက္ေလ….
နံရံေတြ ၿခားေနပါေစ..ငါေလ..အေရာက္လာခ်င္တယ္…
တိုးတိုး ဆိုၿငီးေနတဲ့ ေတးသြားေလး လြင့္ပ်ယ္ခဲ့…
အေမွာင္ဖုန္းတဲ့ ဒီညထဲ..မင္းမရွိေတာ့ ငါတစ္ေယာက္တည္း..
ေဆြးေၿမ့တဲ့ အိမ္မက္ထဲ..မင္းမသိလဲ တမ္းတဆဲ…
ရင္ခုန္သံ တစ္ခ်ိဳ႔ တစ္၀က္ မင္း အတြက္ ငါ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္…..
နာက်င္စြာဟစ္ေခၚလည္း ပဲ့ တင္ထပ္သံေတြပဲ…
ဒီအလြမ္းေတြ…ငါ့အတြက္…အဆိပ္တစ္ခြက္လိုပဲ…..
တရိႈက္မက္မက္ ငါ ေသာက္သံုးမိေတာ့…လဲၿပိဳ ၿခင္းေတြ အခါခါေပါ့….
မွိတ္မရတဲ့ ငါ့ မ်က္၀န္းေတြ…..ရိႈက္သံေတြေၾကာင့္
အနီေရာင္သန္း…မင္းမရွိတဲ့ ဒီအလြမ္းခန္းမွာ
ငါ တစ္ေယာက္တည္းလြမ္းေပါ့…..
ေမွာင္မိုက္ေလေလ ညဥ္ံ့နက္ေလေလ…ငါ့အလြမ္းေတြလဲ..
ၿပင္းထန္ထန္ေလေလပဲ…
ေလေၿပေတြေၿပးလႊားေနၿပီ….ေလေၿပေတြန႔ဲ အတူ မင္းရွိရာ..
စီးေမ်ာခြင့္ရလိုက္ခ်င္တယ္…အေဖာ္မဲ့ ဒီညမ်ားထဲ
ငါ့တစ္ေယာက္တည္း မလြမ္းခ်င္ေတာ့ဘူး
ေလေၿပေတြနဲ႔ အတူ ထာ၀ရ အလြမ္းမ်ား
ေ၀းကြာေစသား…..

(ဒဏ္ရာ)