ဤတေန႔လည္း ကုန္ေရြ႔ေပျပီ၊
ေရာ္ရီအဆင္း ကင္းသည့္လွ်ံ၀ါ
ကိုယ္ရံုလႊာျဖင့္၊ အာကာမိုး၀
ေငးေမွ်ာ္တ, သည္၊
ျပဴ၀ဒီသာ တံခါးမွာတကား။

တဘက္ကမ္းလွ်င္ ဓနိတန္း၀ယ္၊
ေလျဖန္းပင့္ခ်ီ ကိုယ္တည္းအီလွ်က္
တြန္ျမည္ေရႊဘုတ္ သူ႔အာလုပ္လည္း
ျမဳပ္တံုျမင့္တံု၊ ႏြဲ႔လွည့္တံုျဖင့္
မႈံသည္ေလာကဓာတ္ သူေၾကာသတ္မွ
ရင္အပ္မွီကာ နားေတာ့သည္။

ေတာင္ဘက္ဒီသာ၊ မ်က္ႏွာေမွ်ာ္မွန္း
ဥဗ်ိဳင္းတန္းလည္း
ပ်ံသန္းတိမ္ေပၚ ေရွ႕ေျပးေခၚက
ေရေပၚပြင့္ရႊင္ ၾကာခ်ပ္ရွင္သို႔၊
ေလွယာဥ္ျမင့္မား၊ ရြက္ဖားလ်ားလည္း
သြားသည္သိမ္ေမြ႔ တေရြ႔ေရြ႔လွ်င္
ေျမ့ေျမ့ေရးေရး တေ၀းေ၀းသည္
ညဥ့္ေသြးဂူမွာ နားေတာ့သည္။   ။