ငါ့ တိုင္းျပည္မွာ
လက္ဗလာသက္သက္နဲ႕ သိမ္းျမန္းခဲ့သူေရ
ခုေတာ့ ကဗ်ာေတြတလက္လက္ေတာက္ပ
သူမ . . . . ဘယ္အာကာသမွာ ထိမ္းျမားခဲ့ျပီလဲ…

နစ္မယ့္သေဘၤာမွန္းသိသိနဲ႕ 
လိုက္ခဲ့တဲ့ေကာင္ပါ
ဥၾသမပါလဲ ေႏြဟာေႏြပါပဲ
မိုးေစြငွက္ကိုေတာ့ 
မ်က္ႏွာလႊဲလိုက္ရတာေပါ့ေလ…

ဒုကၡေတြရဲ့ဟိုမွာဘက္ကမ္းမွာ
သာယာခ်မ္းေျမ႕ပါေစ အခ်စ္ေရ
လနဲ႕ေနမပါလဲ 
ေန႕စြဲဟာေန႕စြဲပဲေပါ့ကြယ္
ေနာင္တမရေအာင္ခ်စ္ခဲ့ပါတယ္   တကယ္…

ငါ့ေအာ္ေခၚသံေတြ ျပန္မလာနိုင္ၾကေတာ့
ငါ့နားေတြပဲ လိုက္ခဲ့ေတာ့မယ္ 
ရပါတယ္
ညေနေတြရဲ့ ကြယ္ရာ
နာမည္ေတြကို ခ်မေကၽြးေၾကးေပါ့ကြယ္…

မိန္းကေလးေရ 
ခုေတာ့ ဒီလိုပဲေခၚရေတာ့မယ္
သူမအာရံုျပဳရာ
ငါ ထပ္မျဖစ္ရပါေစနဲ႕ 
အဲ့ဒီေလာက္ကို ငါ အမ်က္ႀကီးခဲ့မိတယ္ကြယ္…

ယံုၾကည္မႈကို တက္ထိ္ုင္မိလို႕
ငါ့ ဇာတ္လမ္းအနုၾကမ္းစီးခံရတယ္
 သူမ မပါေပမယ့္ 
မိုးေျပးေတြအေပၚ မရိုင္းခဲ့ပါဘူး
ခုထိ
ငါ့ရင္ထဲရွာၾကည့္
နိဂံုးမထည့္ထားတဲ့ ျပဇာတ္တစ္ပုဒ္
တစိုးတစိေတာ့ က်န္ေနတုန္းပဲ….
(လမ္းခြဲနကၡတ္ေတာ့ နည္းနည္းၾကမ္းသေပါ့ေလ)

ရင္ခြင္ေတြနဲ႕ထြင္းျပီး
ရာဇ၀င္ ခင္းက်င္းခ်င္သူေရ
အရပ္ပ်က္ ခမ္းနားမႈအတြက္
ငါ့ကို အိပ္မက္ကထုတ္ပယ္ခဲ့တာ
ေက်းဇူးပါ…

က်န္ရစ္သူ ငါ့အတြက္
ေ၀ပံုက် ရစ္သမ္တစ္ခု
ရွိစုမဲ့စု သိကၡာတစ္နပ္နဲ႕ပဲ တင္းတိမ္ပါရဲ့
မင္းန႕ဲဆိုတာ
အတိတ္က ျပဳစားခံရဖူးတယ္ေပါ့ကြယ္….