အရႈံးေတြခ်ည္းပဲ ခံစားေစခဲ႔သူကို
လွည္႔ကြက္တစ္ခုအေနနဲ႔ ထိုးစစ္ဆင္ခြင္႔ရဖို႔
အစြမ္းကုန္လည္း ၿပံဳးလို႔ ခ်ဳိသာထားလိမ္႔မယ္……။   ။

“ကိစၥမရွိပါဘူး” ဆိုတဲ႔ ေက်ေအးျခင္းေနာက္ကြယ္မွာ
ေၾကမြျပန္႕က်ဲသြားတဲ႔ ႏွလံုးသားအပိုင္းအစေတြအတြက္
ရင္နာရျခင္းေတြကို ေဖာ္ျပဳတတ္လာရင္း
ထုဆစ္ခဲ႔တဲ႔ နာက်ဥ္းမႈေတြနဲ႔ အလွတရားတို႔ ဆင္ယဥ္တတ္လာလိမ္႔မယ္….။

ယံုၾကည္မႈကို အလြဲသံုးစား ျပဳမူတတ္ေၾကာင္း သိျမင္တတ္လာေတာ႔
အယံုသြင္းၿပီး ရုိက္ခ်တတ္တဲ႔ သဘာ၀တစ္ခုအေၾကာင္း
တစ္စံုတစ္ေယာက္ကိုပါ ျပန္လည္သိျမင္ေစခ်င္လာတယ္….။

ခြင္႔လႊတ္ပါတယ္ လို႔သာ အဆင္ေျပစြာ သံုးႏႈန္းတတ္ရင္း
တန္ရာတန္ေၾကး ၀ဋ္ေၾကြးတစ္ခုကိုလည္း
အႀကိမ္အေရအတြက္ တူညီစြာ ေရရြတ္ေနမိလိမ္႔မယ္…..။

တစိမ္းဆန္ဆန္မ်က္၀န္းေတြ ဖန္ဆင္းရင္း
တိုက္ဆိုင္မႈတို႔ရွိလာတိုင္း မေမ႔ႏိုင္စရာဘ၀ေပးတစ္ခုအေနနဲ႔
အတိတ္ဆိုတာကို သတ္မွတ္ၿပီး
အတု႔ံအလွည္႔တစ္ခုကိုလည္း အခါအခြင္႔သင္႔သလို ေမွ်ာ္လင္႔ေနမိလိမ္႔မယ္…..။

ခံစားခ်က္တို႔ အသက္မပါသလို အသက္သြင္း
ေျပာင္းျပန္အခ်ဳိးက်သြားတဲ႔ သက္ေရာက္မႈတစ္ခုအား
မ်က္၀ါးထင္ထင္သိေစလိုတဲ႔ ဆႏၵေတြနဲ႔…..
ခဲရာခဲဆစ္ အနီးနားကို အေရာက္လွမ္းရင္း တစ္ခါၿပံဳးမိတိုင္းလည္း အမုန္းတစ္ခုအတြက္ ေက်နပ္ေနမိလိမ္႔မယ္….။