/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:”Table Normal”;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-priority:99;
mso-style-qformat:yes;
mso-style-parent:””;
mso-padding-alt:0in 5.4pt 0in 5.4pt;
mso-para-margin:0in;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:10.0pt;
font-family:”Calibri”,”sans-serif”;}

ႏြမ္းလ်ဆိတ္သုဥ္းေနၿပီလား

ေျခကုန္လက္ပန္းက်ေနၿပီလား

ငါ့ကို တိုးတိုးေလးေခၚၾကည့္ပါလား

အနႈတ္အေပါင္းေတြ အလင္းရႈးတန္းေတြ

မခ်င့္မရဲအိပ္စက္ခ်င္းေတြထဲက ထလို႔

ရူးမေနနဲ႔လို႔ ေျပာေနၾကပါေစ …ျမင္ေနရသေယာင္

ငါ့ကို တိုးတိုးေလးေခၚပါ

 

ေသာၾကာေန႔ကေတာ့

ငါတို႔ကို အေသအခ်ာေစာင့္ေနလိမ့္မယ္

 

ေခ်ာ္စိုင္ေခ်ာ္ခဲေတြ အရည္ေပ်ာ္က်

ည…ည…ည ရယ္လို႔ မျမည္နိုင္ေလာက္ေအာင္ ေမွာင္မိုက္

အရိပ္ေပါင္းေသာင္းေျခာက္ေထာင္နဲ႔ ကစားခဲ့ၾကၿပီ

ဒီမွာ…မလင္းနိုင္ေတာ့ဘူးလား

ဒီမွာ…မရွင္သန္နိုင္ေတာ့ဘူးလား

ငါ…မေျဖနိုင္

မေျဖရက္…

 

ႏြဲ႔စင္းေနတဲ့ ရထားႀကီးဟာ ငါ

လဲ့ျပာေနတဲ့ ေတာင္တန္းႀကီးဟာ နင္

ျမစ္ေတြကလည္း ပါ၀င္ပတ္သက္ၾကရဲ႕

အစားထိုးမရတဲ့ စကားလံုးနဲ႔ အထိေတြ႔ေတြ

ေခြရစ္ၿငိမ္ဆင္းသြားမယ္ ထင္တာ…

 

ငါထင္တာပါ

အခုကို ငါ ထင္ေနတုန္းပါ

အဲ့တာေၾကာင့္ တေမွ်ာ္တေခၚ ေၾကကြဲေနရ

ငါ့မွာမရွိတာေတြ နင္ လက္ျဖန္႔မေတာင္းခဲ့သည့္တိုင္

ငါ ေပးခ်င္ခဲ့ပါတယ္

 

ေန၀င္ရထားဟာ တိက်တယ္

မီးစုန္းေတြ အဆက္မျပတ္ ဖြင့္ျပ မွိတ္ျပရင္း

တမလြန္ဆန္ဆန္ အရာအားလံုးကို ေပြ႔ေခၚသြားတယ္

ငါလည္း ပါသြားတယ္

နင္ဟာ…ငါ့ရဲ႕ အဘိဓမၼာ…

အခု…နင္ဟာ ျခားနားသြားတဲ့ သမိုင္း

ေနာက္ဆို ဘာသာတရားတစ္ခု ျဖစ္လာမယ္လားမသိ

 

လူ႔အဖြဲ႔စည္းကို မယံုေတာ့ဘူးဘူး

ဘာသာေရးကို မယံုေတာ့ဘူး

ဆင္ျခင္တံုတရားကို မယံုေတာ့ဘူး

ဘုရားသခင္ကို မယံုေတာ့ဘူး

ငါတို႔လုိတာက ဘယ္သူတစ္ေယာက္ကိုမွ

ဒုကၡမေပးတဲ့ ကိုယ္ တာ၀န္ယူတာ ကိုယ္လုပ္ပုိင္ခြင့္ပဲ

 

ဒီေတာ့ အမွန္တရားရဲ႕ စံနႈန္းက

ပကတိေခ်ာက္ျခားျခင္းက လြတ္ကင္းနိုင္မေပါ့

ငရဲဘံုဟာ ေျခာက္ထပ္ ရွိတယ္လို႔ ေျပာရင္ ငါျငင္းတယ္

အဲဘတ္ကမူးလည္း ျငင္းတယ္

ဟိုင္ေဒဂါလည္း ျငင္းတယ္

အထပ္တစ္ရာ တိုက္ႀကီးကလည္း ငရဲဘံုျဖစ္နိုင္တာပဲ

မယံုရင္

ထရိတ္ဒါးေပၚက ေကာင္မေလးတစ္ခ်ိဳ႕ကို ေမးၾကည့္ပါလား

ေ၀ါထရိတ္စင္တာေပၚက ခုန္ခ်လာခဲ့တဲ့ လူကို ေမးၾကည့္ပါလား

 

အခါခါအဆက္ဆက္ ပဲ့တင္ထပ္သည့္တိုင္ေအာင္

စကားေပါင္းမ်ားစြာ ေျပာခ်င္ပါေသးတယ္

ေႏြညမ်ား………တံလွ်ပ္တ၀င္း၀င္း ေတာက္ေလာင္ခဲ့ၿပီ

မိုးညမ်ား………လွ်ပ္စီးၿပိဳးပ်က္ ထစ္ခ်ဳန္းခဲ့ၿပီ

ေဆာင္းညမ်ား………နွင္းခိုးတေငြ႔ေငြ႔ ရိုက္ခတ္ခဲ့ၿပီ

ငါမယံုနိုင္ဘူး…အဆံုးသတ္မွာ ေ၀းသြားၾကေလသတည္း ဆိုတာကို

မယံုနိုင္ျပန္ဘူး

မိန္းကေလးေရ … ခက္ျပန္ရဲ႕

 

 ေသာၾကာေန႔ကေတာ့

ငါတုိ႔ကို အေသခ်ာေစာင့္ေနေတာ့မယ္

 

ဒီလြယ္အိတ္ထဲမွာ ေတာင္လိုပံု စကတ္ခ်္ ျခစ္ထားတဲ့ကဗ်ာေတြ

နင့္ကိုမေပးျဖစ္ေတာ့ဘူးဆိုတာေသခ်ာသြားတဲ့ ပီေကေတာင့္ေလး

နင့္လက္ေရးလက္သား ဗလာစာအုပ္ေလးတို႔  ကိုယ္ခ်င္းကိုယ္ခ်င္း

ၿငိမ္သက္ေနၾကတယ္

ဆူးခတဲ့ နင့္ရဲ႕အျပံဳးေလးကိုပဲ ငံ့လင့္ေနတာ ျဖစ္မွာပါ

 

လက္လွမ္းမမွီေတာ့ဘူး

ငါတို႔ရဲ႕ စိတ္ကူးေတြဟာ

လက္ေတြ႔ျဖစ္လာဖို႔ဆိုတာထက္

နွစ္ေယာက္သားေတာင္ မနီးကပ္နိုင္ေတာ့ဘူး

ငါတို႔ရဲ႕ ေျပလည္ရာေျပလည္ေၾကာင္း ဘ၀ေတြက

ငါတို႔ကို ခြဲေသာလမ္းေတြဆီ ေခၚေဆာင္သြားေတာ့မယ္

 

လက္လွမ္းမွီေတာ့ျပန္ဘူး

ဟိုး အက္ဇရာေပါင္းကဗ်ာေတြဆီကေန

ဟိုး အတိတ္ အတိတ္ေတြထိ

၁…၂…၃…၄…၅…၆

ငါ စိတ္ေတြမၿငိမ္ဘူး

၁…၂…၃…၄…၅…၆

နင္ အဆင္မွ ေျပပါဦးေတာ့မလား

၁…၂…၃…၄…၅…၆

လြမ္းၾကရေတာ့မွာပါ…တို႔တေတြ

 

ေသာၾကာေန႔ကေတာ့

ငါတို႔ကို အေသအခ်ာကို ေစာင့္ေနဦးေတာ့မယ္

 

ဒီအတိုင္းပဲ

ရြာငယ္ေလးက ကေလးေတြကလည္း

ငါ့ကို ေစာင့္ေနေတာ့မွာပဲ

ငါသင္ျပရမယ့္ သင္ခန္းစာေတြကလည္း

ငါ့ကို ေစာင့္ေနေတာ့မွာပဲ

 

မိန္းကေလးေရ

ေဆာင္းဦးေပါက္ေတြ အခါေပါင္းမ်ားစြာျပန္လာလိမ့္မယ္

လွ်ပ္စစ္မုန္းတိုင္းေတြ စဥ္ဆက္မျပတ္ျပန္လာလိမ့္မယ္

ဒါေပမယ့္… ေစာင့္ေနက် အင္တာနက္ဆိုင္ေလးဆီကို

ေသာၾကာေန႔မွ ငါျပန္မလာျဖစ္ေတာ့ဘူးဆိုရင္

နင္လည္းျပန္မလာပါနဲ႔ေတာ့

 

ေန႔တိုင္းမဟုတ္ေတာင္

ေသာၾကာေန႔တိုင္း…ေသာၾကာေန႔တိုင္း

ျပန္မလာပါနဲ႔…

အင္တာနက္ဆိုင္ေလးဆီ ျပန္မလာပါနဲ႔

အခန္းနံပါတ္(၃)ဆီ ျပန္မလာပါနဲ႔

စက္နံပါတ္(၂၄)ဆီ ျပန္မလာပါနဲ႔

 

တစ္ခါက ကလစ္ေခါက္သံေတြညံခဲ့ဖူးတဲ့ေနရာေလး

ခုမ်ားေတာ့…အလြမ္းေတြေ၀ေနမွာပါပဲ

 

ေသာၾကာေန႔မွ ငါျပန္မလာျဖစ္ဘူးဆိုရင္

ဒီေနရာကို…ငါတို႔ရဲ႕ ဆံုရပ္ေနရာေလးကို

နင္လည္း ျပန္မလာပါနဲ႔ေတာ့

ဆူးရင့္ရဲထင္းၿပီး ေၾကြခဲ့ရတဲ့ နွင္းဆီပင္ေလးအေၾကာင္း

မျဖည့္ဆည္းေပးနိုင္တဲ့ ေငြေၾကးနဲ႔ ဇိမ္ခံပစၥည္းေတြအေၾကာင္း

ေငးၾကည့္တပ္မက္ေနယံုနဲ႔ ေက်နပ္ခဲ့ရတဲ့ ငါတို႔အေၾကာင္း

ဆူးနဲ႔တင္စားၿပီးေရးေလ့ရွိတဲ့ ကဗ်ာေတြထဲ ေကာင္မေလးဟာ နင္ျဖစ္ေၾကာင္း

ျဖစ္ေၾကာင္းအေထြေထြ အိပ္မက္ျခစ္ရာေတြနဲ႔ ေခါင္းစဥ္မပါတဲ့ ဂ်ီေမးလ္ေတြကို

ေဖာက္မဖတ္ေတာ့ဘူးကြယ္

 

ေသာၾကာေန႔မွ ငါျပန္မလာရင္

နင္လည္း ျပန္မလာပါနဲ႔ေတာ့

ဒီေန႔ကို ငါတို႔ျဖတ္သန္းရမယ္

ဒီနွစ္ကို ငါတို႔ျဖတ္သန္းရမယ္

ဒီကာလကို ငါတို႔ျဖတ္သန္းရမယ္

ေသာၾကာေန႔ေတြကို ငါတို႔ျဖတ္သန္းရမယ္

 

 ေတာက္ပျခင္းေတြနဲ႔ စိတ္ၿငိမ္ပါေစသား

တို႔ေတြ ဘ၀တစ္ပါးစီမွာ ျပန္ဆံုျဖစ္ၾကဦးမလား

တစ္ခါက ရယ္ရႊင္ျမဴးတူးခဲ့ရေသာ ဘ၀မ်ား

သိမွတ္မိပါေစ

ကြဲကြာျခင္းကို ဘယ္လိုက်ပ္ခိုးေတြနဲ႔

မိႈင္းတိုက္မလဲ …ေျဖ

 

အေ၀းဆံုးတစ္ေနရာရာမွာ

အေ၀းဆံုးေတြအေၾကာင္း ေျပာၿပီး

ဂုဏ္ယူေနပါ့မယ္

တစ္ကာလက နမ္းရိႈက္…လွမ္းပိုက္ခဲ့ဖူးတဲ့

ဆံပင္ေတြအတြက္ ဇြန္ပန္းေတြ

သီကံုးေနပါ့မယ္

 

ဒီကဗ်ာကို ငါ့၀က္ဆိုက္မွာ ဖတ္ပါ

မဂၢဇင္းေပၚမွာ ဖတ္ပါ

ရင္ဘတ္ထဲမွာ ဖတ္ပါ

နားလည္ပါ

လက္ခံပါ

 

ေအး တစ္ခုပဲ

ေသာၾကာေန႔ေရာက္မွ ငါျပန္မလာျဖစ္ဘူးဆိုရင္

နင္လည္း ျပန္မလာပါနဲ႔ေတာ့

                         ေရႊ ၾကယ္ မိုး

            www.shwekyalmoe.blogspot.com