ေျခေထာက္မပါတဲ့ အေတြးေတြေနာက္
ေျခရာေကာက္လို ့ အေျပးလိုက္
ရင္ခြင္မွာေမာဟိုက္ ခဲ့ျပီ……။
ဘ၀ခ်ိန္ခြင္ေပါ ္က ကံၾကမၼာလွ်ာ
ကံဆိုးတဲ့ဘက္မွာ အေလးသာေနေတာ့
လမ္းေလွ်ာက္ရင္းလမ္းေပ်ာက္
မိုးခါးေရေတြပဲ ေသာက္ေသာက္ေနရတယ္…..။
ေမွ်ာ္လင္ ့ခ်က္မဲ့ အက်ည္းတန္ဘ၀
ရသစံု ေလးနက္လွဖို ့
‘သူမ’ကေဖးကူ အမုန္းသရဖူေပးခဲ့ျပန္ေတာ့
ႏွလံုးသားထက္က နာၾကင္မွု
ေၾကကဲြမွုေတြျပည့္လ်ံွ အထီးက်န္လူ ျဖစ္လာတယ္………။

ေ၀ဟင္