ဒုတိယေျမာက္စီရင္ခ်က္ ပထမအႀကိမ္

အယိုင္ယုိင္အလဲလဲပါပဲ ေလွ်ာက္ျပန္ခဲ့တယ္။

ပန္းႏုေရာင္စာအိတ္နဲ႕ ေသမိန္႕ေပးလုိက္တဲ႔ မနက္ျဖန္ေတြနဲ႔

အယူခံ၀င္ခြင့္မရလုိက္တဲ႔ အျဖဴေရာင္စာတစ္ရြက္။

သုႆန္ထက္ေျခာက္ခ်ားတဲ႔ အတိတ္္ကပန္းခင္းလမ္း။

ေတာင့္တေနရုံထက္ဘာမွမပုိေတာ႔တဲ႔ ဒီဇင္ဘာ။

ျပန္လည္တမ္းတျခင္းသည္ ဒုကၡလုိ႕ေရရြတ္လုိက္ေတာ့

နာရီတစ္လုံးက တခစ္ခစ္နဲ႕ေလွာင္ေျပာင္ေနတယ္။

တစ္ပတ္ျခားနာရီ၀က္စာေတြ႔ဆုံမႈေတြ။

သုံးရက္ျခားတစ္ခါပ်က္တတ္တဲ႔  တစ္ရက္ျခားဆယ္မိနစ္စာ

ဖုန္းတစ္လုံးလဲအတိတ္မွာက်န္ခဲ့။

တကယ္ဆုိ အဖြင့္ မွာတင္က်ရႈံးသြားတဲ႔စစ္ေျမျပင္

ေျခေထာက္ေတြေတာင္အႏုိင္ႏုိင္သယ္ျပီးဆုတ္ခြာခဲ႔ရ။

တစ္ေထာင့္တစ္ညေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြနဲ႕

ပင္လယ္မွာလမ္းေပ်ာက္ နစ္ျမဳပ္ခဲ႔ရတဲ႔ျဖစ္စဥ္။

ဒဏ္ရာက တင္းက်ပ္က်ပ္ ရစ္ပတ္ထားေပမယ့္

မ်က္ရည္ကအလုိက္သင့္ထြက္္မလာေတာ႔

တစစ္စစ္နဲ႔ အသက္႐ႈသံေတြ ရစ္သမ္လဲြ။

အသက္မရွိတဲ႔ဦးေႏွာက္က အသိမရွိတဲ့ေျခလွမ္းေတြကုိသယ္ေဆာင္

အိပ္မက္ဆုိးေတြဆီကုိတေရြ႕ေရြ႕ခုတ္ေမာင္းေနတယ္ ။

သေဘာထားႀကီးခဲ့တဲ့ အလဲြလဲြ အမွားမွားျဖစ္စဥ္ေတြ

မူမမွန္တဲ႔မုိးစက္မ်ားေအာက္က ေႏြညနဲ႕

ေမွ်ာ္ေနႀကေန႔စဲြမွာ လာေနႀကမဟုတ္တဲ႔

အသံတိတ္ဓါးတစ္လက္..

ေနာက္ေက်ာက ေဖာက္၀င္သြားခဲ့တယ္။   

                                                                                                 ေအာင္ကုိ

                                                                                                 23/7/2011