အဲဒီေန႔က..
ေနကမပူ..မိုးကမရြာ
ေလကမတိုက္…
ျပကၡဒိန္ထဲက..သာမန္ရက္ကေလး..
တစ္ခုမွာေပါ့..
ဆူညံလြန္းစြာနဲ႔…တိတ္ဆိတ္.
ေမွာင္လြန္းလွတဲ့..အလင္းေတြက်ေရာက္တဲ့
အဲဒီေန႔မွာ…
ကၽြန္ေတာ္က..
ေကာင္းကင္ထဲကျမစ္တစ္စင္းကို..
လိုက္ရွာေနခဲ့…

ေသခ်ာလြန္းတဲ့ လဲြေခ်ာ္မႈ႕ေတြနဲ႔
မွန္ကန္တိက်တဲ့..အမွားမ်ားက
ဘ၀ကို..ခပ္ပါးပါးေလးတိုက္စား
ဘ၀ခါးခါးေတြက..အေရာင္လြင့္သြားတဲ့အခါ..
ကၽြန္ေတာ္ကသူ႔ရဲ႔..ကမ္းပါးေလးျဖစ္ေနခဲ့ေပါ့…

မေရရာနိုင္လြန္းတာကိုက..
ဘ၀တဲ့ေလ..
တိမ္းညြတ္မႈ႕ေတြနဲ႕ယစ္မူး..
အာရံုထူးေတြကိုျဖတ္..
အေမွာင္ေတြရဲ႕..အဆံုးကို..
အဲဒီေန႕က..
ကၽြန္ေတာ္ထြက္သြားခဲ့ပါတယ္…။

တင္မ်ဳိးနိုင္