ေသြးေအးသူႏွစ္ေယာက္အတြက္…

မိုင္ဆိုတာ..ကိန္းေတြေနာက္ထည့္လို႔မရေလာက္ေအာင္…

အကြာအေဝးျခားလြန္းတယ္…

အျဖဴႏွစ္ခုထပ္ေပမယ့္

မရဲရင့္ခဲ့ဘူး…

ေဘးေလေအးေလးေတြေၾကာင့္..

စိမ္းသြားတာပဲအဖတ္တင္တယ္….

အမွန္ကထိပ္တိုက္ေျဖရွင္းသင့္တာ……

နင္ကငါ့ေၾကာင့္အရိုင္းဝင္သြားတဲ့ႏွင္းဆီ..

ငါကနင့္ေၾကာင့္ပန္းေတြကိုမုန္းတဲ့လိပ္ျပာ…

ဒါေတြခ်စ္လြန္းလို႕ျဖစ္တာဆိုေပမယ့္..

သံသယစကားလံုးေတြက…

ႏွစ္ေယာက္လံုးကိုတိုက္စားသြားတာလည္းပါတယ္…

မထားသင့္တဲ့မာနနဲ႕…
မၿပိဳင္သင့္တဲ့ဝါဒ….

သိသိရက္မိုက္တဲ့..တယူသန္ခ်စ္သူႏွစ္ဦး…

ေကာင္းကင္နဲ႕ေျမႀကီးအံ့ၾသရေလာက္ေအာင္..

သူတို႕ထက္ေဝးသြားၾကတယ္…..

ႏွလံုးေသြးကိုယ္စီစေတးရင္း…

လမ္းခြဲခ်ိန္အၿပံဳးတုေတြစြပ္…

မ်က္ရည္စစ္ကေနာက္ကြယ္မွက်…

တသက္တာရင္နာျခင္းလမ္းကို….

ႏွစ္ေယာက္လံုးအမွန္ျခစ္ေတြနဲ႕…

မ်က္စိမွိတ္ေရြးလိုက္ၾကတယ္…

(တကယ္ဆို…

ငါတို႕မုန္းဖို႕အဆင္သင့္မျဖစ္ၾကေသးပါဘူး…)(သက္တံေရာင္)