ကဗ်ာမဆန္ခဲ့ဘူး
လက္ျပမႏႈတ္ဆက္ပဲ သူမ
ေက်ာခိုင္းသြားခဲ့တယ္ ငါ့ရဲ႕
ရင္ဘတ္တစ္ခုလံုးကို အလြမ္းသေကၤတေတြနဲ႕
အလဲအထပ္လုပ္သြားသူ အခုဆို
ငါ့ဘ၀ရဲ႕ ညေနခင္းတိုင္းက
အေရာင္မရွိေတာ့ဘူး
ေပ်ာက္ကြယ္စျပဳေနတဲ့ ေနမင္းကို
ၾကည့္ေနရင္းနဲ႕ပဲ အေမွာင္ထုထဲမွာ
ငါ့စိတ္တို႕က မြန္းၾကပ္ေနခဲ့တယ္
တစ္ညၿပီး တစ္ည
အဆိပ္သင့္အိမ္မက္ေတြကို
ဆက္မက္ရင္းနဲ႕ အသက္ရႈက်ပ္လာတဲ့
ႏွလံုးသားကိုပဲ မင္းဖိအားေတြေပးခဲ့တယ္
ျဖစ္နိ္င္ရင္ေလ
ဒီမနက္ခင္းတိုင္းကို ေက်ာ္ျဖတ္ဖို႕အတြက္
အားအင္ေလးတစ္ခု ဒါမွမဟုတ္
ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းတစ္ခုေလာက္ စြန္႕ၾကဲၿပီး
မင္းထားရစ္ခဲ့တဲ့လူတစ္ေယာက္ရဲ႕
နာက်င္စြာတမ္းတျခင္းေတြကို
ု ဟားတိုက္ရယ္လိုက္ပါ….ငါေက်နပ္တယ္ ..