ငါက အတိတ္ထဲမွာပဲ တစ္၀ဲလည္လည္ 
ေပ်ာ္ပိုက္ က်က္စားေနတဲ့သူ . . .

ငါက ရင္ထဲက ဒဏ္ရာအကြဲအၿပဲကို
ခ်ဳပ္ရိုးမတင္ပဲ ျဗန္းျဗန္းကြဲေအာင္ ဆက္ခံစားေနတဲ့သူ . . .

ငါက ေရွ႕ကုိမၾကည္႕ပဲ သမင္လည္ျပန္နဲ႕
ငါ့ ခႏၶာကိုယ္ကို အျပင္းအထန္ေမာင္းႏွင္ ေရွ႕ဆက္ေစတဲ့သူ . . .

 ငါက တဆစ္ဆစ္္နာတဲ့ရင္ကို တသသလုပ္ပီး
 ႏွလံုးသားကို ဒဏ္ရာ ခဏခဏ ေပးေနတဲ့သူ . . .

ငါက သူမ်ားကိုအယံုအၾကည္မရွိပဲ တစ္ကုိယ္တည္းတိတ္ဆိတ္ၿမိဳသိပ္ရင္း
တေလာကလံုးကို မုန္းေနတဲ့သူ

ရပလား  . . . ဒါေတာင္ မိတ္ဆက္ပဲရွိေသးတယ္
ေသြးစိမ္းထြက္မွ ဒဏ္ရာမထင္နဲ႕ ခ်စ္သူ . . . 
အနာပုပ္ အနာေဆြးကလဲ တစ္ခ်ိန္က လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ ဆြဲၿဖဲခံထားရတဲ့ အသားေကာင္းတစ္စပါ။