တိတ္တဆိတ္ ညေတြထဲ

အလြမ္းေတြကိုု ကဗ်ာဖြဲ႕

အေတြးေတြကိုု နယ္ခ်ဲ႕လုုိ႔

သူ႔ရွိတဲ့ေနရာ အေျပးလာခဲ့တယ္ (အိပ္မက္)…

စိ္တ္ကူးယဥ္ ကမာၻေလးထဲ

သူ႔ရဲ႕လက္ကေလးကိုုတြဲလို႔

ဆည္းဆာအလွ ရွဳစားရခ်ိန္မွာ

က်ေနာ္ဟာ ကမာၻေပၚမွာ

အေပ်ာ္ဆံုုးလူသားပါပဲ…

ျပဳစားခံထားရတဲ့ ႏွလံုုးသားလုုိ

သူ႔စကားကိုု ထပ္ၾကပ္မကြာ

သူ႔အနားမွာ ခစားခ်င္တ့ဲ

သိပ္ခ်စ္ရတဲ့ ေကာင္မေလးရယ္

တေန႔ထပ္တေန႔ ခ်စ္တထပ္ခ်စ္ပါပဲ…

မဟူရာ ညနက္နက္ထဲမွာ

လမ္းေပ်ာက္ေနသူပမာ

အမွတ္တမဲ့ ဆံုုေတြခဲ့တဲ့

ေကာင္းကင္ထက္က ၾကယ္တစ္စင္းဟာ

မေရမရာ က်ေနာ့္ဘ၀ကိုု

လမ္းျပေပးတဲ့ လမ္းျပၾကယ္ေလးပါပဲ…

အတူသြား အတူလာ

အတူတူရွိႏုုိင္မယ့္ အခ်ိန္ကိုု

အတူတူ ဆုပန္ရင္း

မဆံုုမျခင္း မလွမပဘ၀ကိုု

၀တၱရားအရ ျဖတ္သန္းရင္း

စိတ္ထဲကနက္နက္နဲနဲ လြမ္းတယ္…

သူလိုုသမ ွ် ေပးဆပ္ 

သူေပ်ာ္ရင္ ေက်နပ္

သူ႔ငိုုရင္ အေနခက္ေပမယ့္

ဆံုုခြင့္ရွိမရွိ က်ေနာ္မသိ

ယံုုသင့္မယံုုသင့္ က်ေနာ္မသိ

ပံုုအပ္ခ်စ္မိ က်ေနာ္သိသည္

သူသာလ ွ်င္ က်ေနာ့္ဘ၀ရဲ႕သခင္…