အမွန္တရားတစ္ပြင္႔စာအတြက္

အမွားေတြ မုိးမႊန္ေအာင္

ရြာက်ခဲ႔တယ္ . . (ဟန္နီ)

မညာခ်င္ဘူး (ညာတယ္) . . . 

မညာခ်င္ဘဲနဲ႔ (နင္) ညာေနတာ 

(ငါ) သိတာေပါ႔  

လမ္းေပ်ာက္သြားျပီလား   . . .

(လမ္းေမွာက္သြားတာလား)

. . .  ေဟာ  . . . .  ဟုိမွာ

အသံစီးေၾကာင္း . .   

တံခါးတစ္ခ်ပ္ . . နဲ႔  . . .  လက္တစ္ဖက္

လာ . . .  ငါ႔ လက္ကုိဆုပ္ကုိင္ . .  

အားယူျပီး  အေမွာင္ထဲက (ရုန္း) ထြက္ၾကည္႔ပါလား

(ပ်စ္ပ်စ္ႏွစ္ႏွစ္လြမ္းလုိက္ဖုိ႔ရာ

ေနာက္ဆုံးဝွက္ဖဲတစ္ခ်ပ္

ထုိးေကြ်းလိုက္ဖုိ႔လဲ မလုိအပ္ေတာ႔ဘူးထင္တယ္)

ဆင္ကန္းေတာ႔ ေတာတုိးသတဲ႔

ငါ႔မွာေတာ႔စုံလုံးကန္းျပီး အခ်စ္ကုိဝင္တုိးတာ

ဘဝ  . . . . . ပါ . . .  ငါး ပါး ေမွာက္ တယ္

တန္တယ္ . . . . မတန္ဘူး  . . . 

 အခ်စ္ကုိ   ဆုံးျဖတ္ၾကည္႔ဖုိ႔ရာလည္း

. . .  အ သိ တ ရား က လုံး ပါး ပါး လာ ျပီ    ဟန္နီ . . .

(ရက္ေပါင္း ၃၆၅ ရက္စာေလာက္

ဝဋ္နာကံနာ ျဖစ္သလုိ အခ်စ္မွာ

အျပင္းဖ်ားခဲ႔တာလဲၾကာျပီ)  

ဟန္နီ (မင္း) သိမွာပါ

သူမမွာ  ခ်မ္းသာတာဆုိလုိ႔ . . .

. . . .   မာန   လက္တစ္ဆုပ္စာပဲရွိတာပါ

ဒါကုိပဲ    ပက္က်ဲလုိက္ဖုိ႔ရာ  

ႏႈတ္က   ေလးလံထုိင္းမႈိင္းလြန္းေနျပန္ေတာ႔ 

.  .  . ခက္တယ္  ဟန္နီ . . . .

(အခ်စ္ဟာ တိမ္သလား . . နက္သလား

တုိင္းတာဖုိ႔

ၾကယ္ေၾကြေတြကုိ အရင္ ေရတြက္မိတယ္)

အခါခါတြန္႔ေၾကေနတဲ႔

နာက်င္မႈအပုိင္းအစေတြကို

အျပည္႔အဝခါးသီးလုိက္ဖုိ႔ရာလည္း

မဝံ႔မရဲစိတ္နဲ႔

ကုိယ္႔မွာရူးေၾကာင္ေၾကာင္အေတြးေတြရဲ႕

ေခၚေဆာင္ရာေနာက္ . . .  ေကာက္ေကာက္ပါမိျပန္တယ္  

. . .  သိပ္ခက္တယ္  ဟန္နီ . . . .

ဟန္နီ ဒါဟာ   ဝကၤပါ   တစ္ခုလုိ႔ . .

. . . သတိထားမိခ်ိန္မွာ

အသိစိတ္က . . . ေျခေထာက္ထက္ေနာက္က်ခဲ႔ျပီ

(သိပ္ခ်စ္တယ္ ဟန္နီ)

(ခုမွေတာ႔) ဆင္ေျခမေပးပါနဲ႔ . . . 

(ေကြ႔တယ္ . . ေကာက္တယ္

. . ေျဖာင္႔တယ္ . . တန္းတယ္)

ဘာတစ္ခုမွမတုိင္းတာပါနဲ႔ေတာ႔

တကယ္ဆုိ . . . က်ဳပ္ကသကၠရာဇ္တစ္ခုလုံးလုံး . . . ထုိးေကြ်းခဲ႔ျပီးျပီ  ။    ။

(ေမွာ္ဝင္ျပဇာတ္ေတြဟာ တခါတခါထင္တာထက္ပုိ ခမ္းနားလြန္းတယ္ဆုိတာ နင္ေရာငါပါ နားလည္ခဲ႔တယ္ . . . ဟန္နီ)

နတ္သမီး