လ-ေရႊၾကယ္မိုး

ဘယ္တုန္းကမွ မပူေလာင္ခဲ့ဘူး
အေမွာင္မွာသာ လင္းထင္းခြင့္ရွိသတဲ့

အရိပ္ေလးျမင္ရရံုနဲ ့ေအးေစတယ္
အေ၀းၾကီးမွာဆိုေတာ့လည္းေမးထူေခၚေျပာေတာင္
လုပ္လို ့မရ
အေမွာင္ေတြရယ္…အလင္းေတြရယ္
အပိုင္းအစေတြရယ္ ျခားနားထားၾကရဲ့…

ခုေတာ့…
ေရႊလမွာယုန္၀ပ္လို ့ ဆန္ဖြပ္သည့္
အဖိုးအို
ေဟာၾကည့္ပါဆို ဆိုတဲ့ကဗ်ာေလး
ရြတ္တိုင္း၀မ္းနည္းေနရျပီ

ေျပာျပၾကပါ ၾကယ္ေလးတို ့ရယ္…
ေဟာဒီ့ရင္မွာထိန္ထိန္သာခဲ့တဲ့
လမင္း
တစ္ေနရာရာမွာ
ပုန္းေအာင္းေနခဲ့သလားလို ့ပါ….
ေရႊၾကယ္မိုး

In: ကဗ်ာ Posted By: yaewintaung Date: Nov 21, 2011

Leave comment commentinfo

3 Comments & 255 views

oh…
great.
a yate ka lay myin ya yone ne aye say de,
a way g hmar so dot le mae htoo khaw pyaw taung loak loh ma ya.
he,he,,,tu tu be.

By: ei lay at Nov 22, 2011

🙂
အားေပးသြားပါတယ္

By: လုလင္ငယ္ေသြး at Nov 22, 2011

pone nay de thu htwke lar p lar?