ဒီ ယုန္ကေလးကို
ဘယ္ေတာ့မ်ားမွ ျမင့္ခြင့္ရမွာလဲ
စဥ္းစားလိုက္ရတာ… ေမာတယ္ ။

ဘယ္ဘက္က လ၀န္းမွာမွ
ပြင့္ခဲ့တဲ့ ပန္းကို
ဘာေၾကာင့္မ်ား လွမ္းမိပါလိမ့္…
ႏွစ္သိမ့္ရတာလည္း ခက္တယ္ ။

၀ိုးတ၀ါး အလင္းက
မသိျခင္းေတြကို ေတြေတြေလးေငး
ေသေသခ်ာခ်ာ ေမးပါမွ
အာဏာဖီဆန္မႈကို ေၾကာက္တယ္တဲ့ ။

အဲ့ဒီ့ သီအိုရီကိုမသိဘူး…
ျပႆနာက… ဒီပုစာၦကို
ၾကယ္တစ္ပြင့္ရဲ႕ ရင္ထဲ
ဘယ္သူလာထည့္ သြားပါသလဲ ။

ၾကယ္ကေလးရဲ႕ ရင္ထဲမွာ…
ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းရယ္၊
ေတာင့္တျခင္းရယ္…
ျပည့္က်ပ္ေနပံုမ်ား…
ေၾကြက်သြားမွာေတာင္စိုးရတယ္… ။

ပိုင္ဆိုင္မႈဆုိတာ…
အလိုဆႏၵက စခဲ့တယ္သာဆို
ၾကယ္တစ္ပြင့္ရဲ႕ အလင္းနဲ႔
တစ္ကမာၻလံုးကို ခင္းျပခ်င္ပါတယ္ ။

ထင္သာျမင္သာ မရွိရင္လည္း
ရင္ထဲကလိုအင္စြမ္းေၾကာင့္
ယုန္တစ္ေကာင့္ရဲ႕ ရင္ခြင္တစ္ခုစာမွာေတာ့
ရိုးရိုးေလး သာပါရေစ ။

တကယ္ဆို… ကၽြန္ေတာ္ဟာ
မိုးအျမင့္မွာ ေပ်ာ္တဲ့
လစႏၵာထဲက ဖိုးေရႊယုန္ေလးကို
ေတြေတြေလးေငးေနခ်င္တဲ့
အနားမညီ ၾကယ္…

ၾကယ္စစ္သည္