အိပ္စက္မရတဲ့ ည…
လြမ္းပါးပါးနွင့္ အသည္းေတြကို မြႊန္းေနသလား
အိပ္ေမြ႕ခ်တဲ့ ည…
ကမၻာေလးကို ေခါင္းအုံး ေပးအုံးေနလား

ငိုရလြန္းည…
တာရွည္ နွိပ္စက္ေနသလား…
ေပ်ာ္လြန္တဲ့ည…
ေပးဆပ္သက္နည္း အခ်ိန္ေတြ တိုေတာင္းေနသလား

သတိရဆို႕နင့္ေနတဲ့ ည…
ေအာက္ေမ့ဘြယ္ လိုက္ကာေတြ ပိတ္ေမွာင္ေနသလား
လြမ္းဆြတ္ေဆြးက်န္လိုက္တဲ့ည…
စကားမေျပာတတ္တဲ့ အရိပ္ေတြ ငါ့ အနား လာေနသလား

ျငိမ္သက္ေနလြန္းတဲ့ ည..
မွန္ေတြ အက္ကြဲေၾကမြ အျခားတစ္ဘက္စီလား
ေလေျပေဆာ့ကစား လူးလြန္းတဲ့ ည…
ျပတင္းေပါက္တံခါးနား ညဌက္ေတြ ေတးဆိုေနလား

အေရာင္ေတြ မျမင္ဘူး
ဘာသာစကား မရွိဘူး
အဓိပၸာယ္လြန္ စိတ္ကူးမဆန္းဘူး
အထီးမက်န္တဲ့ညက…
မင္းကို အထီးက်န္ဆန္စြာနွင့္ အေဖာ္လုပ္ေနတယ္…

စိတၱဇနွင့္ ေျပးလြင့္ေနတဲ့ ည…
မင္းကို မရယ္ေလွာင္တတ္တာ အမွန္ပါ..
ပုံျပင္ေတြ မေျပာတတ္ဘူး…
ညက… အခန္းဆက္ ျပဇာတ္တစ္ပုဒ္…
မရွင္းနုိင္တာက…မင္း မဟုတ္လား

ညက …. မသိ
မင္းက…. မိ
တေစၦတစ္ေကာင္ မဟုတ္ဘူး…
အိပ္ေဆးေတြက အလကား
ေပ်ာ္ေအာင္ ေနလိုက္ေနာ္ မင္း…
အိပ္ေပ်ာ္ေအာင္ အိပ္လိုက္ပါ….
ညနွင့္အတူ…. ။      ။

နရီထက္
( ၃၁ ၊ ၾသဂုတ္လ ၊ ၂၀၁၁ )