လြန္ဆြဲခဲ့ရတဲ့ အခ်စ္စစ္ပြဲ
မႏႊဲခ်င္တာေတာင္ ဝင္ႏႊဲခဲ့တယ္..
တကယ္ေတာ့ ငါႏွလံုးသားက
အရွံုးသမားျဖစ္ဖို႔ေမြးဖြားခဲ့တာ ထင္ပါရဲ႕…
ျပိဳင္ပြဲတိုင္းကို ႏိုင္ပြဲမရခဲ့ဘူး….။

လူရွုပ္တဲ့ အခ်စ္ျမိဳ႕ထဲမွာ
မ်က္စိလည္သြားတယ္ ဆိုရမွာပဲ
တကယ္ေတာ့ ငါကိုယ္တိုင္
ဆႏၵပါလို႔သြားခဲ့တာ မွမဟုတ္ပဲ
နင္ဆြဲေခၚရာ ပါခဲ့ရတဲ့ ငါပါ…။

ငါေပးခဲ့တဲ့ ေမတၱာေတြကို
နင္အတုမွတ္ခဲ့ သလား…?
တကယ္ေတာ့ နင္ကမွ
အတုအေယာင္ပါ…
အာကာသထဲ ပစ္လႊတ္တဲ့
ဒံုးက်ည္လိုပဲ
နင့္ကိုငါခ်စ္ခဲ့တာေတြလဲ
အခုေတာ့ ဆံုးျပီ…။

သစ္ရြက္ေၾကြသံကိုေတာင္
ေခြးေဟာင္သံ အမွတ္နဲ႔
ငါေဒါသထြက္ခဲ့တယ္ဆိုရင္
နင္ယံုမလား…? ၊
မယံုနဲ႔….
နင့္ရဲ႕ ယံုၾကည္မွုကို
ငါမလိုခ်င္ေတာ့ဘူး….။

ကမာၻေပၚမွာရပ္ ေနခ့ဲေပမယ့္
ငါ့စိတ္ေတြက စၾကၤာဝဠာ ထဲ
လြင့္ေမ်ာေနခဲ့တာ
နင့္နဲ႔မေတြ႔ျဖစ္တဲ့
အခ်ိန္ကတည္းကပါ…။

တစ္ဖက္တည္းတီးလို႔
မျမည္ႏိုင္မွန္းသိေပမယ့္
ငါရေအာင္ တီးခတ္ခဲ့တာပဲ
နင္မၾကားဘူးဆိုတာ
ငါမယံုပါဘူး…
နင့္နားက
မၾကားဘူးဆိုရင္ေတာင္
နင့္ႏွလံုးသားကေတာ့ ၾကားမွာပါ…
ခ်စ္သူ….။

ေဇာ္သက္ဦး