ေႏြရာသီထက္ ငါ့စိတ္က ပိုပူ ပိုအိုက္တယ္ ။

လက္ၾကားက အနက္ေရာင္ မေကာင္းဆိုးဝါး …
ဟုတ္တယ္ … အဲဒါ ေသမင္းနံ႔ နဲ႔ ကင္ဆာပဲ
ရႈလိုက္ရင္ ရင္နာေတာ့ သက္သာတယ္ ။
့
ျပတ္ပါေတာ့ကြယ္ … ေလာကနဲ႔ အဆက္အသြယ္
ခံစားခ်က္ေတြက ထိုင္မရ ထမရနဲ႔ … ရွက္စရာ
စိတ္ဓာတ္ေတြကလည္း မညီမညာ ျဖစ္ေနရတယ္ ။

တစ္ခ်ိန္က ငါဆိုတာ ၿငိမ္းခ်မ္းသင္းျမ*တဲ့ သုညပါ
နင့္ေၾကာင့္ တစ္ထက္မက ျဖစ္ခဲ့ ပ်က္ခဲ့ရတယ္
ခ်စ္ႏိုင္စြမ္းထက္ ပိုလို႔ ခ်စ္ခဲ့ နစ္ခဲ့ရတဲ့ ဘဝပါ့ ။

( နင္ကိုယ္နင္ ဘာထင္ေနတာလည္းလို႔ ေမးရင္
ငါ့ကိုယ္ငါ ရွာေဖြလို႔ မရေအာင္ ေပ်ာက္ရွ … )

အခုေတာ့ ငါျပဳေသာ ကံေတြက ငါ့ထံ ျပန္မလာဘဲ
ဟုန္းဟုန္းေတာက္ေနတဲ့ ဝမ္းနည္း အားငယ္မႈေတြနဲ႔
သုည ဘဝ မွာေတာင္ တစ္ျခမ္းပဲ့ ျဖစ္ေနရတယ္ ။

အမွတ္တရေတြ အားလံုးက မီးထဲ ေရထဲမွာ …
မွန္တာေျပာ သစၥာ … နင့္ကို ငါ ( လံုးဝ ) စိတ္နာတယ္ ။

ၿငိမ္းခ်မ္းသင္းျမ* = တာရာမင္းေဝ၏ စာသံေပသံပါတဲ့ ဝတၱဳမွ အသံုးအႏႈန္း ။

Friday , April 15 , 2011
လူေမာ္ျငိမ္း