Home
Post Masterpiece
Register
Login
ေဝဒနာ အမွတ္ ( ၁ ) ( လူေမာ္ၿငိမ္း )
အသက္ေလာက္ ခ်စ္တယ္လို႔ မေျပာဝံ့ပါဘူး ။
အခ်စ္က အသက္ျဖစ္လာလို႔ ခက္ေနရတယ္ ။
ေအာ္ေနေပမယ့္ အသံမထြက္ဘူး ။
ငိုေနေပမယ့္ မ်က္ရည္မက်ဘူး ။
ၿမိဳသိပ္ရင္း အသိဥာဏ္ေတြ
အေငြ႔ပ်ံေတာ့မယ္ ထင္ပါရဲ႕ ။
ေသာကေတြ စီးပိုးထားတဲ့
ငါ့ခႏၶာဟာ ဘာအသံုးက်သလဲ ။
ဟန္ေဆာင္တတ္ေပမယ့္
သည္းခံႏိုင္ဖို႔ က်ေတာ့ ခက္တယ္ ။
ဒီေတာ့ … အခု ငါ့မွာ
ပူေႏြးစီးကပ္ေနရတယ္ ။
ေျဖပါ … ဘယ္လိုၿငိမ္းသတ္ရပါ့မလဲ ။
လူေမာ္ၿငိမ္း
Wednesday , March 23 , 2011
Comment #2
ေႏြေရာက္ၿပီဆိုေတာ့
ဒီလိုပဲေပါ့ေလ ။
ေက်းဇူးပါ … gadounlay .
By: လူေမာ္ၿငိမ္း at Mar 23, 2011
Comment #3
အမွတ္(၂) ဖတ္ပီးမွ (၁) ဖတ္ရတာဆုိေတာ႔…(၂) ကုိပုိၾကဳိက္တယ္.. 🙂
By: ေရႊငါး at Apr 9, 2011
Comment #4
ဟာ အခ်စ္ေတြပါလာျပီဗ်ဳိ႔ …ဟား ….
အားေပးဖတ္၇ူေနပါတယ္ ကုိလူေမာ္ျငိမ္းေ၇ ဒန္ အလည္ေ၇ာက္လာတယ္။
By: dan at Apr 19, 2011
Comment #5
အသက္ေလာက္ ခ်စ္တယ္လို႔ မေျပာဝံ့ပါဘူး ။
အခ်စ္က အသက္ျဖစ္လာလို႔ ခက္ေနရတယ္ ။
~~ Lan tal~~
By: Mikyae at Apr 19, 2011
Comment #6
ေရႊငါး , Dan နဲ႔ Mikyae တို႔ရဲ႕
Comment ေတြေၾကာင့္
Online ျပန္တက္ျဖစ္တဲ့
ပထမဆံုးေန႔က မဂၤလာရွိသြားတယ္
ေက်းဇူးတင္ပါတယ္တယ္ဗ်ာ ။
By: လူေမာ္ၿငိမ္း at Apr 25, 2011
Comment #7
like this poem xooo much
By: athaekwelmoe at Apr 1, 2012
Comment #1
ဒီေတာ့ … အခု ငါ့မွာ
ပူေႏြးစီးကပ္ေနရတယ္ ။
ေျဖပါ … ဘယ္လိုၿငိမ္းသတ္ရပါ့မလဲ ။ ။
္ အရံမီးသတ္ သမားကို ေခၚေပးရမလား ဟဲ ဟဲ စတာပါ ကို လူေမာ္ျငိမ္း
ေကာင္းတယ္ အားေပးသြားတယ္ ။