Facebook ….

Facebook ကို လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ကိုယ့္အေၾကာင္းနဲ.ကို အသံုးျပဳေနၾကတာဘဲေလ…

ကၽြန္မ အတြက္ေတာ့ Facebook က ကၽြန္မ ရဲ. ၀ွက္ထားတဲ့ ေနရာေလး တခုပါ…ကၽြန္မ ကို ဘယ္သူမွ မသိတဲ့ ေနရာေလးတခုပါ…ကၽြန္မ ရဲ. ဒီ Facebook Account ကို စဖြင့္တုန္းက ကၽြန္မ မွတ္မိပါေသးတယ္…ကၽြန္မ ကို ဘယ္သူမွ မသိတဲ့ ကၽြန္မ က လဲ ဘယ္သူ.ကိုမွ မသိတဲ့လူေတြနဲ. စပီး ဖြင့္ခဲ့တာပါ… အဲ့ဒါ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ …ကၽြန္မ အရင္က စိတ္ေတြ တအားမြန္းၾကပ္လာတဲ့ အခ်ိန္မွာ ကၽြန္မ ေနရာ တခုကို ေတာင့္တ မိတယ္…ကၽြန္မ ခံစားေနရတာေတြကို ရင္ဖြင့္ပီး ေျပာခ်င္တာေတြေျပာလို.ရမဲ့ ေနရာ ေလး တေနရာ သိပ္လို ခ်င္ေနခဲ့မိတာေလ…. အျပင္လက္ေတြ. ဘ၀မွာ အေပါင္းအသင္း နည္းပီး … သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ. လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေလွ်ာက္လည္ခြင့္ သိပ္မရတဲ့ ကၽြန္မအတြက္ ကၽြန္မ ရဲ. ၀မ္းနည္းမႈေတြ … စိတ္ညစ္ေနတာေတြ … ေနာက္ပီး ကၽြန္မ ရဲ. ေပ်ာ္ရႊင္ မႈေတြ ကို ေ၀မွ်ေပးႏိုင္ ဖို. ကၽြန္မ အနီးမွာ ဘယ္သူမွ မရွိခဲ့ပါဘူး….ကၽြန္မ ရဲ. မေၾကနပ္ခ်က္ေတြကို ရင္ဖြင့္ေျပာျပခ်င္ေပမဲ့ လဲ ကၽြန္မ အတြက္ အခြင့္မရွိခဲ့ပါဘူး…အဲ့အတြက္ ကၽြန္မ ေျပာခ်င္ေနတာေတြေျပာလို.ရႏိုင္မဲ့ ေနရာ ေလးတခု သိပ္ကိုလို ခ်င္ခဲ့မိပါတယ္…Facebook က ကၽြန္မ အတြက္ေတာ့ အနဲဆံုး ကၽြန္မ ရဲ. ေပ်ာ္ရႊင္ေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ ၀မ္းနဲေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ အခ်ိန္မေရြး ရင္ဖြင့္ေျပာလို.ရတဲ့ ေနရာ ေလးတခုပါ….တခါတေလ…ကၽြန္မရဲ. Wall ေပၚမွာ ကၽြန္မ ရဲ. ျဖစ္ေပၚေနတဲ့ ခံစားခ်က္ေတြ ကို ေလွ်ာက္ေရးေနတတ္မိပါတယ္…ဒါ ကၽြန္မ Popular ျဖစ္ခ်င္လို.လဲ မဟုတ္ပါဘူး…သူတပါးရဲ. သနားဂရုနာ ကို လိုခ်င္လို.လဲ မဟုတ္ပါဘူး…တေယာက္ေယာက္ ရဲ.စိတ္၀င္စားမႈကို လိုခ်င္လို.လဲ မဟုတ္ပါဘူး….ကၽြန္မ ရဲ. ခံစားခ်က္ေတြ ဖြင့္ခ်ခ်င္ရံု သက္သက္ပါ…ကၽြန္မ စိတ္ထဲမွာ ျဖစ္ေပၚေနတဲ့ ခံစားခ်က္နဲ. တိုက္ဆိုင္ေနတတ္တဲ့ ကဗ်ာေတြ သီခ်င္းေတြ notes ေလးေတြ ကၽြန္မ တင္တတ္ပါတယ္…Facebook ကို ကၽြန္မ အသံုးျပဳရျခင္းရဲ. အဓိကရည္ရြယ္ခ်က္ေ့ပါ…ဒါေပမဲ့ အခ်ိန္ၾကာလာေတာ့ ခင္မင္စရာေကာင္းတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြ ကၽြန္မ ရဲ. အထီးက်န္ဆန္တဲ့ Facebook ထဲကို ေရာက္လာ ၾကတယ္ေလ… သူတို. ကို ကၽြန္မ အျပင္မွာ မသိကၽြမ္းပါဘူး…ဒါေပမဲ့ ၀ါသနာတူ အႀကိဳက္ခ်င္းတူ …တဲ့ ခင္စရာေကာင္းတဲ့ တကယ့္သူငယ္ခ်င္းေတြလိုပါဘဲ…ကၽြန္မ Facebook ေပၚ တက္လိုက္လို. သူတို.ေတြ ကၽြန္မ ကို Tag ေပးထားတဲ့ ပံုေလးေတြ သီခ်င္းေလးေတြ note ေလးေတြ ဖတ္ရတိုင္း နား ေထာင္ရတဲ့ အခ်ိန္တိုင္း ကၽြန္မ အတြက္ေတာ့ အျပင္မွာ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ. ေလွ်ာက္လည္ေနရတဲ့ အခ်ိန္ေလးလို လြတ္လပ္ေပ်ာ္ရႊင္မႈ ကို ခံစားရပါတယ္…သူတို. ေတြ တင္ထားတတ္တဲ့ posts ေတြကို လိုက္ဖတ္ရတဲ့ အခ်ိန္ကလဲ ကၽြန္မ အတြက္ေတာ့ အျပင္မွာ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ. ၾကည့္ဖူးတဲ့ ရုပ္ရွင္ ကား အေၾကာင္း ထိုင္ပီး ေျပာေနရသလိုပါဘဲ…ဒါေတြကေတာ့ Facebook လို. ေခၚတဲ့ ကၽြန္မရဲ.၀ွက္ထားတဲ့ ေနရာေလးကေန ေနာက္ထပ္ မေတာင္းဆိုဘဲ ရလိုက္တဲ့ အရာေတြပါ….သူငယ္ခ်င္းေတြကို ေက်းဇူးလဲ တင္ပါတယ္…သူငယ္ခ်င္း အားလံုး ကို လဲ ရိုးသားပြင့္လင္းစြာနဲ. ဘဲ…ေျပာဆိုဆက္ဆံပါတယ္….ဒီလို ေျပာလိုက္လို. သူတို.ေတြ အားလံုး ကၽြန္မရဲ. Gmail Gtalk အေကာင့္ထဲမွာ ရွိ ၾကလိမ့္မယ္လို. ေတာ့ မထင္လိုက္ၾကပါနဲ.ဦးေနာ္…သူတို.ေတြက ကၽြန္မရဲ. silent and invisible best friends ေတြပါ….ဒါေပမဲ့ ကၽြန္မ အေပၚကို တေယာက္ေယာက္က အထင္အျမင္လြဲ မွားေနတယ္လို. ကၽြန္မ ခံစားမိေနရပါတယ္… … အထင္ေသး ေနတာလဲ ျဖစ္ေကာင္း ျဖစ္ေနႏိုင္ပါတယ္ေလ…အဲ့ဒီ့အတြက္ ကၽြန္မ သိပ္၀မ္းနည္းမိပါတယ္…ခု ဒီ note ေလးကို ရိုက္ဖို. အခ်ိန္ မိနစ္ 30ေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ ယူလိုက္ရတယ္ေလ…ဘာလို.လဲ ဆိုေတာ့ ကၽြန္မ ဘ၀မွာ အားနည္းခ်က္ႀကီး 2 ခုရွိပါတယ္…တခုက ဘယ္လို သင္သင္ တူနဲ. မစားတတ္ျခင္းနဲ. ေနာက္တခုက ဘယ္ေလာက္ ရိုက္ရိုက္ myanmar font ရိုက္တာ ၾကာၿမဲ ၾကာဆဲဘဲေလ….ကၽြန္မ ေတာ္ေတာ္ ေလး ညံ့တာဘဲေနာ္….ဟုတ္မွာပါ…ေတာ္ေတာ္ေလးလဲ အသံုးမက်ဘူး….ရိုးသားစြာ အပြင့္လင္းဆံုးေနထိုင္ ေပမဲ့ လူတေယာက္ဆီက လိုခ်င္ေနတဲ့ ယံုၾကည္မႈကို ကၽြန္မ ဘာလို.မရတာလဲ….ဒါ ကၽြန္မ ညံ့လို.ဘဲေပါ့…အသံုးမက်လို.ဘဲ ေနမွာပါ…..