30/3/1999 (10:30 PM )

“ကလင္…ကလင္…ကလင္” ….. “ဟင္ ညႀကီး မိုးခ်ဳပ္မွ ဘယ္ကဖုန္းပါလိမ့္…” မိုးတေယာက္ စိတ္ထဲမွ ေတြးရင္း ဖုန္းေကာက္ကိုင္လိုက္ပါတယ္ …”ဟယ္လို…” ” ဟဲ့…ငါ စႏၵီပါ” “အင္းေျပာေလ…ဘာကိစၥလဲ…ငါေတာင္အိပ္ေတာ့မလို.” ” နင္ကလဲ …အေစာႀကီးရယ္…နင္နဲ.အေရးႀကီးတာတခုတိုင္ပင္ခ်င္လို.ပါ ” “အေရးႀကီးတာတခု??? ဘာလဲ သန္ဘက္ခါဆရာေရးခိုင္းထားတဲ့ Essay ဘယ္လိုေရးရမလဲတိုင္ပင္မလို.လား??? အဲ့ဒါဆိုရင္ေတာ့ ငါလဲမေရးတတ္ေသးလို. စေတာင္မစရေသးဘူး ” “ဟာ …နင္ကလဲ …ဇြတ္….ငါေျပာတာလဲနားေထာင္ါဦး…ဟ” စႏၵီစိတ္မရွည္စြာနဲ.ေျပာလိုက္တဲ့ေလသံအဆံုး …. ” ဟိဟိ…sorry ေျပာေျပာဘာလဲ??? ” မိုးတေယာက္ေတာင္းပန္တိုးလွ်ိဳးတဲ့ေလသံနဲ.ေမးလိုက္ပါတယ္…. ” သန္ဘက္ခါဘာေန.လဲ သိလား???” ” စႏၵီ…နင္မေနာက္နဲ.ဟာ…အဲ့ဒါေတာ့ နင့္အိမ္က ျပကၡဒိန္ လွန္ၾကည့္ေတာင္သိေနတဲ့ ဥစၥာ…” ” ဟာ….မိုး ေရနင္ေ၀းရင္ ငါတို.ေတာင္လိုက္မမွီပါလားေနာ္… အဲ့ဒါေတာ့ ငါလဲသိတာေပါ့…April 1 ရက္ေန.ေလဟာ….” ” စႏၵီရယ္ ဒီေန.က 30ရက္ေန.ဆိုေတာ့ သန္ဘက္ခါ April 1 ရက္ေန. … ကေလးေမးေတာင္ သိေနပီဘဲဟာ” “အမေလး…ေမာပါ့ေနာ္…April 1ရက္ေန.ဆိုတာ April Fools Day ေဟ့ မေသမခ်င္းေနာက္မွတ္ထား” စႏၵီ.ေလသံက ေတာေတာ္စိတ္တိုသြားမွန္း မိုးသိလိုက္ပါပီ…ညႀကီးအခ်ိန္မေတာ္ ဖုန္းဆက္တဲ့ စႏၵီကို ပညာေပးခ်င္လို. မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ခဲ့ေပမဲ့ ခုေတာ့မိုးလဲဘာကိစၥမွန္း သိခ်င္လာတာနဲ. ” စိတ္မဆိုးပါနဲ.ဟာ…ကဲေျပာေျပာ နင္ဘာတိုင္ပင္မလို.လဲ???” ” အင္း….ခုမွဘဲ လိုရင္းေရာက္ေတာ့တယ္…April Fools Day မွာ ငါတို. English စာ က်ဴရွင္ရွိတယ္မလား???” ” အင္းေလ…ငါတို.ကိုေတာင္ ဆရာ Essay ေရးခိုင္းထားေသးတယ္ေလ…ေရးပီးပီလား???” ” ေရးရေသးဘူး…ဟ….ငါတို. အဲ့ေန.မွာ တခ်က္ခုတ္ႏွစ္ခ်က္ျပတ္မဲ့ ကိစၥေလး…..ဟိဟိ” “စႏၵီေရ…ဆက္ေျပာပါဟ…ငါအိပ္ခ်င္ေနလို.ပါ…” “အဲ့ေန.မွာ…………………………………………” ” ဟာ………ေကာင္းလိုက္တဲ့ idea ေလး…Good Good Good” (မိုးရဲ.ႏွစ္ေထာင္းအားရျဖစ္သြားတဲ့ေလသံ) “ေနဦး…ဟိုေကာင္3ေကာင္ကိုေရာ ေျပာပီးပီလား???” “ေျပာရေသးဘူးဟ…နင္က ေ၀ၿဖိဳး နဲ. ၾကည္ျပာ့ ကိုေျပာေပး…ငါက ၀င္းမို. ကိုေျပာလိုက္မယ္ေလ” “ဟာ…ခုလား???” “အင္းေလ…” “ဟာ….စႏၵီကလဲ…နင့္ idea ကို နင္ကိုယ္တိုင္ရွင္းျပေတာ့ပိုေကာင္းတာေပါ့…သူငယ္ခ်င္းေလးေရ ဆက္ႀကိဳးစားလိုက္ပါဦးေနာ့….တာ့တာ…အိပ္ပီ” အပ်င္းႀကီးတဲ့ မိုး တေယာက္ ေျပာခ်င္ရာေျပာပီး ဖုန္းခ်သြားပါပီ…..” ဟြန္. ခ်သြားပီ….ေျပာမိတာကိုက ငါ့အမွား” စႏၵီတေယာက္စိတ္ဆိုးစြာနဲ. ဘဲ………………. ________________________________________

ဒီေနရာမွာ…စႏၵီ ၊ ၾကည္ျပာ ၊ ၀င္းမို. နဲ. ေ၀ၿဖိဳး ဆိုတဲ့ လာမဲ့ 2000 Intake မွာ 10တန္းေျဖဆိုၾကမဲ့ သူငယ္ခ်င္းေလးေယာက္နဲ. မိတ္ဆက္ေပးပါရေစ…မိုး ကလဲြပီး က်န္တဲ့ 4ေယာက္လံုးက ဒဂံု(1) ေက်ာင္းကပါ…ေနေတာ့လဲ Custom အိမ္ရာမွာ အားလံုးေနၾကတာေလ…မိုး တေယာက္ဘဲ ဗိုလ္တေထာင္(2)ကပါ…9တန္းထဲက စႏၵီတို.အိမ္မွာ က်ဴရွင္အတူတူတက္ရင္း….သိပ္ကို ခင္မင္မိသြားၾကတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေလးေတြေပါ့….အားလံုးကစာေတာ့ႀကိဳးစားၾကပါတယ္…သို.ေသာ္….. မိန္းကေလး 4ေယာက္နဲ. အတူလာတက္ေနရတဲ့ ေ၀ၿဖိဳးရဲ. ဒုကၡကလဲမေသးပါဘူး…သူက ေယာက်္ားေလးသာ ဆိုတယ္…စာလဲႀကိဳးစား…စကားကလဲနည္း…အေနကလည္းခပ္ေအးေအးရယ္ပါ…စိတ္ထားေလးကေတာ့ ေကာင္းပါတယ္…ကူညီခ်င္စိတ္ရွိတယ္ေလ… အင္း……..စႏၵီတေယာက္ေတာ့ ေ၀ၿဖိဳးကို ဘယ္လိုမ်ား စည္းရံုးမွာပါလိမ့္ေနာ္…..??? ________________________________________

1/4/1999 (6:30 PM )

အားလံုးေမွ်ာ္လင့္ေစာင့္စားေနတဲ့ ေန. ေရာက္လို.လာပါပီ….

မိန္းကေလး4ေယာက္လံုးရဲ. မ်က္ႏွာေပၚမွာ ေက်နပ္ပီတိ အၿပံဳးေလးေတြျမင္ေနရေပမဲ့….ေ၀ၿဖိဳးတေယာက္ကေတာ့ ခပ္တည္တည္နဲ.ဘဲ စာအုပ္ထိုင္ဖတ္ေနပါတယ္…. ဒါကေတာ့ သူ.စတိုင္ဘဲေပါ့ေလ…. အဲ့ေန.က မိုးတို.ဘဲ ကံေကာင္းေနတာလား…ဆရာဘဲကံဆိုးသြားတာလားမသိပါ…ဆရာ အရင္ေန.ေတြထက္ 10မိနစ္ေက်ာ္ေက်ာ္ ေနာက္က်ပီးမွေရာက္လာပါတယ္…ဆရာလာပီလို. စႏၵီ.ေမေမ အေၾကာင္းၾကားကထဲက …အားလံုးမ်က္ႏွာပိုးသပ္လိုက္ၾကပါတယ္…အတိအက်ေျပာရရင္ေတာ့ မိုးတို.မိန္းကေလး 4ေယာက္ေပါ့…. “ေဟ့…အားလံုးၿငိမ္ေနၾကပါလား??? Essay ေရးပီးပီနဲ.တူတယ္” ဆရာက ခရီးဦးေရာက္မဆိုက္ေမးလိုက္ပါတယ္…” ဆရာ…သမီးတို.ေျပာစရာရွိလို. …” ဆိုကာ ၾကည္ျပာကဆက္မေျပာဘဲ ဆရာမႀကီး မိစႏၵီ ကိုလွမ္းၾကည့္လိုက္ပါတယ္… “ဘာလဲ …အားလံုး မေရးရေသးဘူးလို.ေျပာမလို.လား???” “မဟုတ္ရပါဘူး…ဆရာ…” (၀င္းမို. ရဲ.ေပ်ာ့ေျပာင္းညင္သာလွေသာေလသံ…) “ဒီလိုပါဆရာ…အခုဏက စႏၵီ.ဆီ ဆရာ.အစ္မႀကီး ဖုန္းဆက္လို. …” “အင္း…ဘာေျပာလဲ…ဘာတဲ့လဲ???” (ဆရာ့ရဲ. သိလိုေဇာနဲ.ေမးလိုက္တဲ့ေလသံ…) “ဆရာ့အေမ…” “ေမေမ…ဘာျဖစ္လို.လဲ ???” “ဆရာ.အေမ…အိမ္မွာမူးလဲလို.တဲ့…အဲ့ဒါ….” စႏၵီ.စကားမဆံုးလိုက္ပါ…ဆရာတေယာက္စားပြဲေပၚတင္ထားတဲ့ လက္ဆြဲအိတ္ ေကာက္ဆြဲပီး….စိုးရိမ္တႀကီးနဲ. အခန္းထဲက လွည့္ထြက္သြားပါေတာ့တယ္…. “ေရးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးး………………” မိ္နးကေလး 4ေယာက္ရဲ. ေအာင္ျမင္မႈႀကံဳး၀ါးသံ တခန္းလံုး ဆူညံသြားပါေတာ့တယ္….”ဟဲ့ဟဲ့…ဘာျဖစ္ၾကတာတုန္း???” (စႏၵီ.ေမေမရဲ.အေမး….) “ေအာ္…ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး…ေမေမကလဲ…ဆရာကကိစၥရွိလို.ျပန္သြားတာေလ…အဲ့ဒါ သမီးတို.အနားရလို. ေပ်ာ္ေနတာပါ….ေမေမ…သမီးတို. ဒီအခန္းထဲမွာဘဲ…မုန္.စားရင္ သီခ်င္းနားေထာင္မယ္ေနာ္….သမီးကို စာမက်က္ခိုင္းပါနဲ….ေနာ္…ေမေမ…ေနာ္…” စႏၵီတေယာက္ကေတာ့ အကယ္ဒမီေရွာ့ေတြလုပ္ေနေလရဲ. … “အင္းပါေအ….ညည္းတို.သေဘာပါ…သိပ္ေတာ့မဆူညံေစနဲ.ေပါ့” ေျပာရင္းဆိုရင္း စႏၵီ.ေမေမ လွည့္ထြက္သြားပါတယ္…”ဟဲ့ေ၀ၿဖိဳး…နင့္ကို ယူဘာခိုင္းတဲ့ မုန္.ေတြေရာ…ဘယ္မွာလဲ???” ၀င္းမို.လွမ္းေမးလိုက္ပါတယ္…. “အင္း…ဟုတ္တယ္…ေပး…ခုထုတ္ေပး…It’s our party time!!! ” စႏၵီက မိုးနဲ. လက္ခ်င္းရိုက္ရင္း ေျပာလိုက္ပါတယ္… “ေရာ့…နင္တို.ယူလာခိုင္းတဲ့ မုန္.ေတြ…ငါတာ၀န္ေက်ပီေနာ္…ငါျပန္ပီ…” ေ၀ၿဖိဳးတေယာက္ မုန္.ေတြထုတ္ေပးပီ…အေစာႀကီးျပန္သြားပါေတာ့တယ္… “ေကာင္းတယ္…သူရွိေနရင္ သူ.အားနာေနရဦးမယ္” (ၾကည္ျပာ့ရဲ. ေက်နပ္ပီတိဂြမ္းဆီထိေနတဲ့ ေလသံ) အဲ့ေန.ညက…စာသင္ခ်ိန္2နာရီကို…မုန္.စားလိုက္…သီခ်င္းဆိုလိုက္နဲ. April Fools Day’s Party ႀကီးကို ေပ်ာ္ေပ်ာ္ႀကီး ႏႊဲခဲ့ၾကပါတယ္…

2/4/1999 (8:30 PM )

ေနာက္ေန.မနက္….တနည္းေျပာရရင္..အားလံုးအဆူခံရမဲ့ေန. …အဲ့ေန.က နံနက္ 9နာရီ ကေန 11နာရီထိ ျမန္မာစာအခ်ိန္ရွိလို. … မိုးတေယာက္ စႏၵီတို.အိမ္ကို 8း30 ေလာက္ထြက္လာခဲ့ပါတယ္…စိတ္ထဲက တခုခုျဖစ္ေတာ့မွာကို ႀကိဳသိေနသလိုဘဲ …ေျခလွမ္းမ်ားေလးလံေနမိတာေတာ့အမွန္ပင္…စႏၵီတို. အိမ္ေရာက္သြားေတာ့…အားလံုးပံုမွန္အတိုင္းျဖစ္ေနလို. ေတာ္ေသးသည္…ျပသာနာက 11နာရီထိုးပီးလို. ျမန္မာစာ ဆရာမႀကီး ျပန္သြားခ်ိန္မွာ စေတာ့တာဘဲ …စႏၵီ.ေမေမက အခန္းထဲ၀င္လာပီး “အားလံုး မျပန္ၾကနဲ. အန္တီေျပာစရာရွိတယ္” “အေစာတုန္းက English စာဆရာ ဖုန္းဆက္ပီးတိုင္တယ္…ဘာကိစၥဆိုတာေတာ့…ေမေမ ေျပာစရာမလိုေတာ့ပါဘူး…ဘာလို.မ်ား…ကိုယ့္ဆရာကို အဲ့ဒီလို လုပ္လိုက္ရတာလဲ??? …သူ.ခမ်ာမွာ မေအအိုႀကီးနဲ. အစ္မအပ်ိဳႀကီးကိုတကမၻာ ထင္ပီးေနေနရတဲ့ ဘ၀…သမီးတို.က အခုလိုေနာက္လိုက္ေတာ့…ဘယ္ေလာက္ေတာင္ စိုးရိမ္တႀကီးနဲ. ျပန္သြားရရွာမလဲ….ေတာ္ေသးတာေပါ့…လမ္းမွာတခုခုမျဖစ္သြားလို…..” ဟုတ္ေတာ့ဟုတ္ပါသည္…အဲ့ေန.ညက ဆရာသာ တခုခုျဖစ္သြားခဲ့ရင္…မိုးတို.အားလံုး တဘ၀လံုးစာ ေနာင္တရေနရေတာ့မွာေလ…အဲ့ေန.က စႏၵီ.ေမေမ မိုးတို.တဖြဲ.လံုးကိုေတာ္ေတာ္ေလးဆူလိုက္ပါတယ္…အားလံုးေခါင္းငံု.ေနပီး တိတ္ဆိတ္ျခင္းျဖင့္ ကိုယ့္အျပစ္ကို၀န္ခံေနမိၾကပါေတာ့တယ္…မိုး တို. သိပ္မွားသြားမိၾကပါတယ္…တကယ္တမ္းေျပာမယ္ဆိုရင္…မိုးတို. အသက္16ႏွစ္အရြယ္ဆိုတာ…စဥ္းစားတတ္တဲ့ အရြယ္ေရာက္ေနပါပီ….ဒါေပမဲ့..အေနာက္တိုင္း ယဥ္ေက်းမႈတခုျဖစ္တဲ့…April Fools Day ကို အေၾကာင္းျပပီး…သူတပါးရဲ. စိတ္ခံစားခ်က္နဲ. ေဆာ့ကစားမိခဲ့ၾကပါတယ္…အရင္းစစ္လိုက္ေတာ့…Golden Rule လို.ေခၚတဲ့ ကိုယ္ခ်င္းစာတရား သတိလက္လြတ္ျဖစ္သြားခဲ့ၾကလို.ပါ… မိုး ေတြးမိလိုက္ပါတယ္…. ေခါင္းငံု.ပီး…အဆူခံေနရတဲ့ အားလံုးရဲ.ရင္ထဲမွာ…. ေနာက္ေန. ဆရာလာတဲ့အခါ…”အမွားႀကီး လုပ္ခဲ့မိတဲ့ တပည့္တို.ကို ခြင့္လႊတ္ေပးပါ ဆရာ” လို. ရွိခိုးေတာင္းပန္ဖို. ဆံုးျဖတ္ေနၾကမွာပါ…ေနာက္ပီး….. သူတပါးရဲ. ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္…အားနည္းခ်က္ နဲ. စိတ္ခံစားမႈေတြကို ခုတံုးလုပ္ပီး…ကိုယ့္စိတ္ေပ်ာ္ရႊင္မႈအတြက္… ဘယ္ေတာ့မွ မေဆာ့ကစားေတာ့ပါဘူးလို.လဲ………………… ဆရာ ခြင့္လႊတ္ႏိုင္ပါေစ……