ကၽြန္မက  တတိယႏွစ္ေက်ာင္းသူတေယာက္ပါ…..အခုတေခါက္ေက်ာင္းတလပိတ္ေတာ့ ဇာတိျမိဳ့ေလးကိုျပန္ျဖစ္ခဲ့တယ္။ဘာလို့ျပန္တာလဲဆိုတာကိုေတာ့  ဟဲဟဲ ကၽြန္မရဲ့ကဗ်ာတပုဒ္ထဲမွာ ေဖာ္ေကာင္လုပ္ထားပါတယ္။ထားပါ ကၽြန္မေျပာခ်င္တာက ကၽြန္မအိမ္ျပန္တဲ့အေတာအတြင္း ကၽြန္မကိုလူတိုင္းကေမးႀကတဲ့ ေ၇ပန္းစား ေမးခြန္းတခုအေႀကာင္းကို
ေျပာျပခ်င္လုိ့ပါ ။ပထမ ကၽြန္မသူငယ္ခ်င္းမ က ေမးတယ္ “နင္ရည္းစားရျပီလား”တဲ့။မရေသးပါဘူး ဆိုေတာ့ ညံ့လုိက္တာတဲ့ ။တတိယႏွစ္ေရာက္တာေတာင္ တေယာက္ေလာက္ေတာင္မရိွဘူးလားတဲ့ ။ကၽြန္မေႀကာင္သြားတယ္ ။သူေျပာတဲ့အမူအယာနဲ့ ေလသံက
ကၽြန္မေတာ္ေတာ္ႀကီးကို အသံုးမက်ဘူးလို့ဆိုလိုခ်င္ပံုပါပဲ……ေနာက္တေခါက္ကကၽြန္မေမာင္ေလး  ၁၀တန္းေက်ာင္းသားဖိုးသားကေမးလာတာပါ….သူ့ကိုလည္းကၽြန္မေျဖေနက်အတိုင္းမရိွေသးပါဘူး လို့ပဲေျဖခဲ့တာပါ။သူကက်ေတာ့တမိ်ဳး  “နင္   ပိန္းေနလို့ေနမွာေပါ့”တဲ့…..။ဟ ဘယ္လိုလဲ….ငါ့မွာ ဒီေမးခြန္းေမးတိုင္း စုတ္ျပတ္ေနေအာင္ေျပာခံေနရပါလားေပါ့……”တကၠသိုလ္တက္ေနတဲ့ သူေတြက ရည္းစားရိွမွပဲ တင့္တယ္ေတာ့မွာလားလုိ့ေတြးမိတယ္။အခ်စ္ဆိုတာကို ေပါ့ေပါ့ေလးမွသေဘာမထားမိတာပဲ။ဒါေႀကာင့္  ရည္းစားမထားမိတာကိုအျပစ္လို့မ်ားထင္ေနႀကသလားမသိပါဘူး။ေက်ာင္းသြားတက္တာပဲ ရည္းစားရွာဖုိ့က်ေနတာပဲေနာ္……..။           ။