လိမ္တာမေကာင္းဘူးဆိုတာ လူတိုင္းသိၾကပါတယ္။ဒါေပမဲ့လူေတြဟာအနည္းနဲ႔ အမ်ားေတာ့လိမ္ေနၾကတာ
    ပါဘဲ။ကိုယ္အဆင္ေျပဖို႔၊ ကိုယ့္ဘ၀တိုးတက္ဖို႔၊ ကိုယ္ေပ်ာ္ရႊင္ဖို႔အတြက္ဘာမွမေၾကာက္ဘဲ လိမ္ေနၾကတာပါ။
   လိမ္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ဘာမွ စဥ္းစားမိမွာမဟုတ္ပါဘူး။ အမွန္ေတာ့ေသခ်ာစဥ္းစားေစခ်င္ပါတယ္။ငါ့ကိုသူ
   မ်ားလိမ္ရင္ ငါလက္ခံႏိုင္မလား။ ငါအလိမ္ခံရရင္ေရာ ဘယ္လိုေနမလဲ။ ကိုယ္တိုင္ေတာင္လိမ္တာမၿကိုက္ဘူး၊
   လက္မခံႏိုင္ဘူး ဆိုရင္တဖက္သားကိုေရာဘာေၾကာင့္လိမ္ေနတာလဲ။ကို္ယ္ရဲ့လိမ္ညာမႈေၾကာင့္ တဖက္သား
  မွာနစ္နာမႈမရွိရင္ေတာ့ဘာမွမျဖစ္ေပမဲ့၊တဖက္သားအတြက္တခုခု နစ္နာမယ္ဆိုရင္ေတာ့လိမ္သင့္သလား။
  လိမ္လို႔ရမဲ့အရာကေရာ ၿမဲႏိုင္ပါ့မလား။ကိုယ္လိမ္တာကိုတဖက္သားသိခ်င္မွသိႏိုင္ေပမဲ့ ကိုယ္ရဲ့စိတ္ကေတာ့
  သိေနမွာပါ။ ကိုယ့္စိတ္ကိုယ္လိမ္တာ ေတာ့အဆိုးဆံုးပါဘဲ။ တစ္ခါလိမ္ၿပီးရင္ ေနာက္တစ္ခါဆိုတာ  
 မခက္ခဲေတာ့ပါဘူး။အက်င့္သီလထဲမွာလိမ္တာလဲပါပါတယ္။လိမ္တဲ့လူဟာအက်င့္ေကာင္းတဲ့လူမဟုတ္ပါဘူး။
အက်င့္သီလမေကာင္းရင္အဲ့ဒီလူရဲ့စိတ္ဟာလဲေကာင္းတဲ့စိတ္မျဖစ္ႏိုင္ေတာ့ပါဘူး။စိတ္ထားမွမေကာင္းရင္
သူရဲ့လုပ္ရပ္ေတြဟာလဲေကာင္းႏိုင္မယ္မထင္ပါဘူး။လုပ္ရပ္မေကာင္းမွေတာ့ကံလဲေကာင္းႏိုင္မယ္မထင္ပါဘူး။
ကံမေကာင္းမွေတာ့့လူဘ၀မွာေနေပ်ာ္မွာမဟုတ္ေတာ့ပါဘူး။လူတိုင္းကံေကာင္းခ်င္ၾကမွာပါ။ ခ်မ္းခ်မ္းသာသာလဲေနခ်င္ၾကမွာပါ။ဒါေပမဲ့လုပ္ရပ္ေတြကနည္းလမ္းမက်သလိုျဖစ္ေနပါတယ္။ စိတ္ေကာင္းလဲထားမယ္၊မတရားတာကိုမလုပ္ဘဲ တရားတဲ့နည္းနဲ႔လုပ္ကိုင္ၾကမယ္၊ ရိုးသားျဖဴစင္ၾကမယ္
ဆိုရင္မခ်မ္းသာရင္ေတာင္စိတ္ခ်မ္းသာၿပီးဘ၀မွာေနေပ်ာ္တဲ့လူတေယာက္ျဖစ္ေနေတာ့မွာပါ။
အမွန္ေတာ့ဘ၀ဆိုတာေနတတ္ရင္ေက်နပ္စရာေတြပါဘဲ။