သူမ လက္ဖ၀ါး ေပၚက ေလညွင္းေလး

 သူမ ရဲ႕ ပင္႕သက္ အတိုုင္းလြင္႕….

သူမ ေနထိုုင္ရာ လမ္းေလးထဲကေန ေလမ်က္ႏွာမူရာအတိုုင္းတည္႕တည္႕ထြက္သြားျပီး

ကဗ်ာဆရာေလးပါးေပၚခပ္ပါးပါးေလး ပုုတ္…

ခစ္ကနဲ ရယ္သံက ကာရာအုုိေက ခန္းမ ထဲက

 ေလေအးေပးစက္ အတုုိင္း …ေအး…..လိုု႕…။

.အခုုေလ..သူ

ေလယာဥ္ပ်ံၾကီး နဲ႕အတူ ..

ေလလိႈင္းထဲက ဒီမိုုကေရစီအတိုုင္း ေလလြင္႕သြားလုုိက္ရတာ…

တိုု႕အေနာက္ျမိဳ႕ရိုုးရဲ႕ တံခါးမွာ ေသြးခိုုးေသြးေငြ႕ေတြ ကိုုလ ွ်ံလိုု႕…။

ငါတိုု႕ေလအေၾကာင္းေျပာရေအာင္…

အဲဒီေလဟာ ႏိုုဘယ္ဆုုရဖုုိ႕ 

အဲဒီေလဟာ ဒုုတိယအၾကိမ္ သမတ ျဖစ္ဖိုု႕

အဲဒီေလဟာ နယူးေယာက္ျမိဳ႕ၾကီး ေရလႊမ္းဖိုု႕

အဲဒီေလဟာ ငါတုုိ႕တိုုင္းျပည္ကိုု စုုပ္ယူစားသံုုးဖုုိ.

အဲဒီေလဟာ ငါတိုု႕ကေလးေတြေပါေလာေမ်ာပါဖိုု႕

အဲဒီေလဟာ ေနာက္ေက်ာကေခ်ာင္းရင္းဓားေသြးဖိုု႕

အဲဒီေလဟာ ဒိုုင္ယာရီထဲကဆရာမေလးရဲ႕ပါးခ်ိဳင္႕ကိုုခုုိးဖိုု႕

အဲဒီေလဟာ ခရူးဆိပ္စစ္ပြဲေတြ တစ္ေက်ာ႕ျပန္လည္ရွင္သန္ဖိုု႕

အဲဒီေလဟာ ႏြမ္းနယ္လာသူေတြအတြက္ေခၽြးသိပ္လန္းဆန္းေစဖိုု႕

အဲဒီေလဟာ..

အဲဒီေလဟာ…

အဲဒီေလဟာ…

သစၥာတရားအေၾကာင္း..လက္လြတ္စပယ္ေျပာျပသြားလိုုက္တာ…..

ေကာင္းကင္ဘံုုၾကီးတစ္ခုုလံုုးေတာင္ ၀ပ္ဆင္းျငိမ္သက္လိုု႕….

………………………………………..     ……………..   ………..  ……..   ….

။    ။