ငါေလ
ေနေရာင္ေတြရႊဲလို႔
မိုးသားေတြေဘးမွာ
ခပ္လွလွငိုခဲ့ဖူးတယ္
ငါေလ
ႏွလံုးေသြးေတြေပါက္ထြက္မတတ္ခ်စ္ခဲ့ဖူးတယ္

အရိပ္ကို ျပန္လုိက္မိတဲ့
မုဆိုးဟာ ငါလား
ဒဏ္ရာေကာက္ေၾကာင္းေတြႏွင့္
ေရးျခစ္ထားတဲ့ ႏွလံုးသားကိုမွ
စေတာ့ရွယ္ယာ ကစားသူ
‘အခ်စ္’ဆုိတာ
သစ္ကိုင္းလြတ္တဲ့ ငွက္တစ္ေကာင္ေပါ့

ငါေလ
အခ်စ္ဟာ ပင္လယ္ေတြလုိ
တစ္ခါ တစ္ခါ ငိုရိႈက္တတ္မွန္းမသိခဲ့ဘူး
အခ်စ္ဟာ ေလေျပေတြလို
တစ္ခါ တစ္ခါ ေတးဆိုတတ္မွန္းမသိခဲ့ဘူး
အခ်စ္ဟာ မိုးစက္ေတြလို
တစ္ခါ တစ္ခါ ေရွာင္ေျပးတတ္မွန္းမသိခဲ့ဘူး

ေကာင္းကင္မွာ အမုန္းစိတ္ေတြယိမ္းက
အလွဆံုးကေခ်သည္ဟာ
နာက်ည္းမႈ အတၱေတြျဖစ္မယ္
ဟန္နီ.   .
ေဖ်ာ့ေတာ့ေတာ့ သတိရစိတ္ေတြက
ျပယ္လြင့္ .. ငါဟာ
ခ်စ္ျခင္းကို အယံုအၾကည္မဲ့တဲ့
အိန္ဂ်ယ္ …….

အခ်စ္ မွာ လေရာင္ေတြမရွိဘူး
အခ်စ္ မွာ ပိေတာက္ေတြမပြင့္ဘူး
ငါကေတာ့ခ်စ္ခ်င္လာရင္
ကဗ်ာနဲ႔အန္အန္ထုတ္လိုက္တယ္
တကယ္ေတာ့
‘ အခ်စ္ ‘ က လြမ္းေရာင္သန္းေနတဲ့ ေသြးဆာဓားတစ္ေခ်ာင္း
ဒီ အခ်စ္ ေၾကာင့္
ငါ့ႏွလံုးသား… .
ေက်ာျပင္ေတြသိမ့္သိမ့္တုန္ေအာင္ ငိုေနျပီ
ငံုထားေပးရင္ေတာင္
ဘယ္ေတာ့မွေႏြး မလာ ေတာ့ မယ့္ ႏွလံုးသားမို႔
ရင္. ..ခုန္…သံ.. .ဆိုတာ
ငါ့ရင္ခြင္တစ္ဝုိက္မွာအျမဲကင္းမဲ့ေနမွာ   ။     ။

                                                           ေမပ်ိဳ ၊ Ray
2,4 by MAY PYO
1,3,5 by RAY