အေၾကာင္းေၾကာင့္အက်ိဳးျဖစ္တယ္..

အေၾကာင္းရွိလို႔ အက်ိဳးျဖစ္တယ္တဲ့

အေၾကာင္းေတြ အမ်ားႀကီးရွိခဲ့တယ္..

အက်ိဳးဆက္ကို ဘယ္မွာရွာရမလဲ……

မြန္းက်ပ္လြန္းတဲ့ေလထုကို ႐ွဴ႐ႈိက္ေနရတာလား

ေလထုကိုမြန္းက်ပ္ေအာင္ ငါလုပ္မိတာလား…..  

လူေတြဟာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေၾကာင့္ အသက္ရွင္ရတယ္ဆိုရင္

ေရာင္နီသစ္ကို ေနာက္ေနာင္ေပါင္းမ်ားစြာအထိ မႀကိဳလင့္ႏိုင္တဲ့

လံု႔လ၀ီရိယမပါတဲ့ ငါ့ရဲ႕ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြအတြက္

ငါ ဘယ္ႏွစ္ခါေသဆံုးသင့္ပါသလဲ……

သက္ျပင္းခ်သံ ခပ္က်ယ္က်ယ္နဲ႔အတူ

စိတ္ပ်က္အားငယ္သြားတဲ့ ကံၾကမၼာကို

ငါ ဘယ္အခ်ိန္ထိ ဖက္တြယ္ထားမိမွာလဲ….

ေလညွင္းေလးတစ္ခ်က္ေလာက္ေတာ့

ငါ့ဘ၀ထဲကို ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းေလးတိုက္လိုက္စမ္းပါ…

ေလညွင္းေရ ႀကိဳၿပီးေတာ့ အားနာလိုက္ပါရဲ႕

ငါ့ဘ၀ထဲကေန နာက်ည္းစြာနဲ႔ ျပန္ၿပီးစိမ့္ထြက္တဲ့ အခ်ိန္မွာ

အထီးက်န္ၿပီး ၿငီးေငြ႔စရာေကာင္းလွတဲ့

စိတ္ပ်က္စရာ အနံ႔အသက္ေတြက

မင္းရဲ႕ တစ္ကိုယ္လံုးကို လႊမ္းၿခံဳထားေတာ့မွာေလ…

ေလထဲက လက္သီးေတြ မိုးလံုးျပည့္ထစ္ခ်ဳန္းေနတယ္…

စကၠဴက်ားေလးေတြ တဖ်တ္ဖ်တ္နဲ႔ လြန္႔လူးေနတယ္…

သံုးစားလို႔မရေအာင္ စုတ္ျပတ္ေနတဲ့ ငါ့ဘ၀ႀကီးဟာ

အမွတ္မထင္ေပ်ာက္ပ်က္သြားမယ့္ ေႏြေန႔ခင္းရဲ႕ တံလွ်ပ္ေတြပါလို႔

ငါ့ကိုယ္ငါ အႀကိမ္ႀကိမ္ေျပာၿပီးေတာ့

အဖန္တလဲလဲ ေသြးသစ္ေလာင္းခဲ့တယ္…

ဒါေပမယ့္လဲ မရွက္မေၾကာက္ မတ္မတ္ရပ္ဖို႔ အတြက္

မလံုၿခံဳလွတဲ့ ဆူးၿခံဳေတြကို အားကိုးေနရတုန္းပဲေလ…

ေျခလွမ္းေတြ တစ္လွမ္းျခင္းလွမ္းခဲ့တယ္

လမ္းေတြသာမွားသြားတယ္

ငါကေတာ့ အသိခက္စြာေလွ်ာက္လွမ္းေနတုန္းပဲ…

လမ္းမွန္ေပၚေရာက္ဖို႔ ဘာကိုပဲ တည္ေဆာက္ရ တည္ေဆာက္ရပါ

ခက္တာက အဲဒီလမ္းမွန္ကို ကိုယ္တိုင္မေလွ်ာက္ႏိုင္ေသးသေ႐ြ႕ေတာ့

မြန္းက်ပ္ပိတ္ေလွာင္ေနတဲ့ ဘတ္စ္ကားႀကီးေပၚမွာ

တစ္ေယာက္တည္း ခေလာက္ဆန္ေနခဲ့ရၿပီ….

ငါကိုယ္တိုင္ ေ႐ြးခ်ယ္ခဲ့တယ္

ငါကိုယ္တိုင္ ျငင္းပယ္ခဲ့တယ္…

ငါကိုယ္တိုင္ ေတြးေခၚခဲ့တယ္

ငါကိုယ္တိုင္ ဆန္႔က်င္ခဲ့တယ္…

ငါကိုယ္တိုင္ ဖိတ္ေခၚခဲ့တယ္

ငါကိုယ္တိုင္ လက္မခံခဲ့ဘူး…

ငါကိုယ္တိုင္ ေၾကာက္လန္႔ခဲ့တယ္

ငါကိုယ္တိုင္ ဂရုမစိုက္ခဲ့ဘူး…

ေနာက္ဆံုးမွာ လူသားဆန္ဆန္ စကားေလးတစ္ခြန္းေျပာဖို႔ကို

ငါကိုယ္တိုင္ ဘယ္ေလာက္ အားယူရဦးမွာလဲ

အဲဒီ ငါကိုယ္တိုင္ရဲ႕ အခ်ိဳးအေကြ႔ေတြၾကားထဲကေန

လြတ္ေျမာက္ခ်င္လွပါၿပီ..

ေနာင္ ဘ၀ ေပါင္းမ်ားစြာမွာ

ငါ့ရဲ႕နာက်င္စရာေနရာလပ္မရွိေတာ့တဲ့

သိမ္ငယ္ညံ့ဖ်င္းေနတဲ့

ႏွလံုးသားကို လမ္းႀကိဳလမ္းၾကားေတြမွာေတြ႔ခဲ့မယ္ဆိုရင္

႐ြံ႐ွာတဲ့မ်က္လံုးအစံုနဲ႔ စိုက္မၾကည့္ၾကပါနဲ႔လို႔…

အေၾကာင္း႐ွိခဲ့လို႔ အက်ိဳးျဖစ္ခဲ့ရတာပါ………………