အလင္းဆံုးႏႈတ္ခမ္းမ်ဳိးက တစ္ပြင့္တည္းပါ

အျမင့္ဆံုးၾကယ္စင္ကိုမွ ခူးဆြတ္ခ်င္ခဲ့တာေလ

မ်က္ရည္ေတြ ျမစ္ၿဖစ္သြားတဲ့ ညေတြမွာ

လူသူမသိေအာင္ ေမွာင္ခဲ့ရတာေတြလည္း မနည္းေတာ့ပါ

အဲဒီမ်က္ဝန္း လႈိင္းထန္သြားတဲ့ အလုပ္မ်ဳိး

အခ်စ္ေတြ စပြင့္ကတည္းက မဆိုက္ကပ္ရဲတဲ့သူပါ

အျဖဴေရာင္အားလံုးကို

အျပာေရာင္ ခပ္မ်ားမ်ားနဲ႔

ထုပ္ပိုးသိမ္းဆည္းသြားပါရေစ

ဘယ္သူမွမသိလိုက္ၾကတဲ့ျပဇာတ္တစ္ပုဒ္ပါပဲ

နက္ရႈိင္းက်ယ္ပ်ံစြာ ဆက္လက္စီးဆင္းဖုိ႔

ဒါဟာ ပထမျမစ္က်ဥ္းပါပဲေလ

ငါ့စၾကာ၀ဠာေလးေရ . . .

မင္းဟာ ငါ့ရဲ႕ ပန္းခ်ီကားေလးပါပဲကြယ္

ေဆးတစ္စက္မွမတို႔ရက္ခဲ့တာက လြဲရင္ေပါ့