/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:”Table Normal”;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-priority:99;
mso-style-qformat:yes;
mso-style-parent:””;
mso-padding-alt:0in 5.4pt 0in 5.4pt;
mso-para-margin:0in;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:11.0pt;
font-family:”Calibri”,”sans-serif”;
mso-ascii-font-family:Calibri;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-fareast-font-family:”Times New Roman”;
mso-fareast-theme-font:minor-fareast;
mso-hansi-font-family:Calibri;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;
mso-bidi-font-family:”Times New Roman”;
mso-bidi-theme-font:minor-bidi;}

မိုးေတြရြာတဲ့ တစ္ေန႔ဆီကို

လြမ္းေမာဖြယ္ေျပာၾကရင္း ကၽြန္ေတာ္နွင့္ သူငယ္ခ်င္းတသိုက္

တိုးေဖ်ာ့ရွတေနခဲ့…

ေလာကဓံတရား အတြက္ ရေသ့စိတ္ေျဖ

အေ၀းက သကၠရာဇ္တို႔ကို ေငးရီ…

ၿပီးေတာ့…ေၾကကြဲ…ေၾကကြဲၿပီးေတာ့ ေမွာင္မိုက္

ေဆးရိုးမီးလံႈ…စပါးေတာင္လိုပံုတဲ့

ဘယ္ပိုက္ဆံနဲ႔ ဆန္၀ယ္ပါ့မယ္

ဇိမ္ခန္းမွာ ျပည့္တန္ဆာတစ္ေယာက္ တိုးခဲ့ေပါ့

ထမင္းဆီဆမ္းကို ေျမပန္းကန္နဲ႔ေတာင္

မစားခဲ့ရတဲ့ ေန႔ေတြ…

မယ္ေထြးအသား ၿမိန္ေစခဲ့ရဖူးသေပါ့

သူသူငါငါ လြင့္က်မသြားေအာင္ပဲ

စိမ္းသူ႔လက္ေတြထံ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေတာင္းခံခဲ့

ဘယ္တရားကမွ ေသနတ္သံအေၾကာင္းမေျပာတာ

ခံရခက္တယ္

ေထာင္ေခ်ာက္ကို တမင္လိုက္ရွာေနတဲ့

သားေကာင္ဆိုတာ မရွိပါဘူးကြာ…

ဒီလိုနဲ႔

တစ္ခါက ရွည္လ်ားခဲ့ဖူးတဲ့

ကၽြန္ေတာ္တို႔ စကား၀ိုင္းေလး တိတ္ဆိတ္သြားခဲ့တယ္

                                                  ေရႊ ၾကယ္ မိုး