ဒုိင္ယာရီစာအုပ္ကို
ဖြင့္ၾကည္႔မိေတာ့
ဒီဇင္ဘာတဲ…….
ႏွင္းေတြတဖြဲဖြဲေၾကြတဲ့
ေဆာင္းနံနက္ခင္းတစ္ခု
အိမ္မက္တစ္ခုသာျဖစ္ခဲရင္
လန့္နုိးလုိက္ခ်င္မိ္ျပီ
သူနဲ႔စတင္ဆုံေတြတဲ့
ကန့္ေကာ္ပင္ေအာက္က
ခုံတန္းေလးမ်ား
သစ္ရြက္တုိေအာက္မွာ
အေဖၚမဲ့စ ျပဳေနျပီ
ႏွင္းပြင့္တုိႏွင့္အတူအိပ္စက္
အျဖဴေရာက္အုတ္ဂူထက္မွာ
မင္းသိပ္ၾကိဳက္တဲ့
စံပါယ္ျဖဴေတြက
ေနရာယူလွ်က္ပါ။
မင္းလဲေလွ်ာင္းစက္တဲ့ေျမလႊာမွာ
ငါ့ရဲ႔ေ၀ဒနာကို
စုိက္ပ်ဳိးထားခဲ့
သကၠရာဇ္ေတြၾကာေညာင္း
မင္းခ်န္ရစ္တဲ့
လတေပါင္းဆီ
ေန႔ရက္ေတြက
ဦတည္ေနျပီ
ႏွင္းစက္ေတြေျမခလို႔
ေႏြညေတြေရာက္တုိင္း
အိမ္မက္တတုိင္းကိုေက်ာ္လြန္
အလြမ္းႏြံေတာမွာ
နမ္းရႈိက္သံသဲ႔သဲ႔
ေမာင့္ကုိ ရစ္ပတ္တြယ္ဆဲ့ပါကြယ္
..ခ်စ္သူရယ္…………………