တရြက္ေၾကြ တရြက္လဲၿပန္ေပါ႕

ေရာင္မြဲ ေရႊရည္ဥကာမွ

စိမ္းႏုတြင္ စိုစိုသစ္ပါကလား

စိတ္ညစ္ အကုန္ပယ္၍

သီေတာ႔မယ္ေႏြအေစာမွာ

ေရႊဥၾသ ခ်ိဳေတးသံ။

ေရႊဂူမွာ ေငြတူမြမ္းတဲ႔ၿပင္

စိမ္႕စမ္းၾကည္ ေရကတြက္ရယ္နဲ႔

လြမ္းဆြတ္ဘြယ္သည္ဂႏိုင္ပ

လွၿမိဳင္ၿမိဳင္ သာဟာစမ္းကိုၿဖင္႔

ၿပိဳးၿပြမ္းကာ အာရံု၀င္မွ

ႏြဲ႔ရြင္ရြင္ ဘိုးေခါင္ညဥ္းတယ္

သီခ်င္းၾကီး သီခ်င္းခံ။

သည္ဘိုးေခါင္ သည္ဥၾသရယ္က

အေၿပာခ်ိဳသံလြင္ဟု

ကဗ်ာရွင္ စာယဥ္ဖြဲ႔ရွာၾက

ႏြဲ႔ရရဲ႔ ႏုသဟန္

ေတးသံရင္႕သီကံုး။

ေမာင္ဒါရႈ

အသက္ ခ်စ္ရည္တူနဲ႔

လိုဏ္ဂူမွာၿပိဳင္တူပန္တဲ႔

ေမ႔အသံညက္ညက္ေအးကိုမွ

ေတးအမွန္သီခ်င္းစစ္ေပဘဲ

အခ်စ္ေစတနာက

သာယာေအာင္ ေခ်ာ႔ၿမဴေဆာင္ေတာ႔

ဘိုးေခါင္ဟာ ဘယ္လိုေၿပာေသာ္လည္း

ဥၾသ ရင္႔တၾကဴထက္

ခင္ႏြဲ႔မူ အသံၾကားခါမွ

ေမာင္႔နားမွာ လဲ႔လဲ႔ရႊန္းတယ္

ကြန္းလြတ္ေခါင္ဆံုး။

ဒဂုန္မဂၢဇင္း ၊၁၉၃၈