ဘယ္လိုမွ တားမရခဲ့ဘူး…
အစဦးတည္းက ကိုယ့္ကိုကိုယ္မိုက္မဲမွန္းသိပါတယ္…

ရာဇ၀င္အဆက္ဆက္က ႏွလံုးသားမွတ္တမ္းေတြမွာ
သတိခ်ပ္စရာေတြ ရွိတာ သိပါရဲ႕နဲ႕ သူမမ်က္လံုးလက္လက္ေတြေအာက္
အသိတရားေတြက်ေပ်ာက္ဖူးတယ္…

အိပ္မက္ဆန္းနဲ႕ လမ္းၾကမ္းၾကမ္းကိုမွ ေရြးေလွ်ာက္ခ်င္တဲ့လူ
ပန္း၀တ္ရံုရဲ႕ ကေ၀လက္မွာ
အသက္ရွဴေတြေတာင္မွားလို႕….

ခ်စ္ျခင္းတရားရဲ႕ စာနာနားလည္မႈေတြအေၾကာင္း
သူမ ဘာတစ္ေၾကာင္းမွကို မသိပါဘူး
ေလးျမတ္ခ်စ္ခင္မႈဆိုတာ စစ္ပြဲတစ္ရာထက္ ေမြးဖြားရခက္ခဲေၾကာင္းကိုေလ…….

ရွိေစ….
ဒီက်ိန္စာနဲ႕လူ
အိပ္မက္ဆိုတာ မီးခိုးေတြနဲ႕ အမွတ္တရရွိျခင္း ကိုေပါင္းစပ္ထားတဲ့၀ိုင္တစ္ခြက္ေပါ့….
အထီးက်န္ျခင္းဆိုတာ ေန႕နဲ႕ညကိုဆက္ထားတဲ့ ျဖတ္မ်ဥၤးတစ္ေၾကာင္း
သတိရျခင္းကေတာ့ အရွိန္အမ်ားဆံုး ျမွားတစ္စင္း ျဖစ္တယ္
ခု အဲဒီလူ
ပန္းသီးတစ္လံုးကို တစ္ဘ၀စာ အေၾကြေစာင့္ရင္း
ေဆာင္းႏွင္းေတြကို တိုင္တည္
သူမအတြက္ ေႏြးေထြးရာ ျခံဳထည္တစ္ခု ျဖစ္ခ်င္ေနတုန္း……………………..