“အထီးက်န္ျခင္း …အထီးက်န္ျခင္းဆိုတာ ဘာလဲ?” က်ေနာ္လူမွန္း သိတတ္စ အရြယ္မွစ တကၠသိုလ္ဘြဲ ့၇တဲ့အခ်ိန္ထိ အထီးက်န္ျခင္းဆိုတာ တခါမွ မသံုးခဲ့ဖူးေသာ ေ၀ါဟာရ တခုပါ။ ဆယ္တန္းထိ ေပ်ာ္ရြင္စြာ ေက်ာင္းတတ္ခဲ့သည္ အပူပင္ကင္းစြာ အတန္းထဲမွာ ဆုရေ၇းသာ ဦးတည္ခ်က္ထား ျကိုးစားခဲ့သည္။

ဆယ္တန္းေအာင္လုိ ့တကၠသိုလ္တတ္ခ်ိန္မွာလဲ သူတပါးေတြလုိ ေပ်ာ္ရြင္စ၇ာျပည့္ေနေသာ တကၠသိုလ္မ်ဴိးမွာ မဟုတ္ေသာ္လည္း သူငယ္ခ်င္းမ်ားႏွင့္ အထိုက္ေလွ်ာက္…အတုိင္းအတာ တခုအထိေတာ့ ေပ်ာ္စ၇ာ ေကာင္းခဲ့သည္။ေက်ာင္းျပီး ဘြဲ ့၇လုပ္ငန္းခြင္ ႏွစ္ႏွစ္အတြင္း မွာ လဲ က်ေနာ္ အထီးက်န္ျခင္းကို ျကားပဲျကားဖူးပါေသးသည္။

အလုပ္ကေပးတဲ့ လြင္ထီးေခါင္ျပင္က သံုးထပ္ေဆာင္မွာ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ သူငယ္ခ်င္းမ်ားႏွင့္ ေန ့တဒူ၀ က်ေနာ္ မအားလပ္ခဲ့ပါ။ျပန္စဥ္းစားတုိင္း လြမ္းရပါသည္။၂၄နာရီ ကိုပံုမွန္ ျဖတ္သန္းရင္း အထီးက်န္ျခင္းဆိုတာ က်ေနာ္ႏွင့္ တခါမွ် မျမင္ဖူးေသာ ဧည့္သည္တေယာက္လိုပါ။

သံုးႏွစ္နီးပါးလုပ္ငန္းခြင္အေတြ ့အျကုံႏွင့္ ႏိုင္ငံ၇ပ္ျခား အလုပ္လုပ္ရန္ ဆံုးျဖတ္လိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာ အထီးက်န္ျခင္းက ေစာင့္ျကိုေနလိမ့္မယ္လုိ့ က်ေနာ္မေတြးမိခဲ့ပါ။သူငယ္ခ်င္းမ်ားႏွင့္ တတ္ျကြစြာပင္ interview ေျဖခဲ့သည္။အားလံုးအတူတူ ေအာင္ျမင္ျပီးေပ်ာ္ရြင္စြာ ထြက္ခြာခဲ့ျကသည္။ဒီႏုိင္ငံရဲ ့ေလယာဥ္ကြင္း အထိ သူငယ္ခ်င္းမ်ားႏွင့္ အတူတူ စိတ္လွုပ္ရွားေနခဲ့ေသးသည္။

အလုပ္က လာျကိုတဲ့ကားက သူငယ္ခ်င္းေတြအတြက္ မဟုတ္ က်ေနာ္ႏွင့္ အျခားသူႏွစ္ေယာက္ က်ေနာ့္အထင္ ကားကေသးေတာ့ မဆန္ ့လုိ ့တစီးဆီျကိုတယ္မွတ္ေနသည္။ ကားေပၚေ၇ာက္ ေမးျကည့္ေတာ့ က်ေနာ္ကတျမိ ု ့သူငယ္ခ်င္းေတြမွာ တျခားျမိ ု့ကိုသြားရမွာ။ကားကရပ္ပါျပီ.က်ေနာ္ကေတာ့ အံ့ျသမွုမရပ္ႏိုင္ေသးပါ..ေရာက္ပါျပီ က်ေနာ္အလုပ္လုပ္ရမည့္ေနရာ..auto တံခါးျကီးပြင့္အသြား က်ေနာ္လွမ္း၀င္ရင္း မ်က္စိတဆံုးရပ္ျကည့္မိသည္။က်ေနာ္ ျမင္လိုက္သည္……..

မ်က္ႏွာမူ တဖက္နံ၇ံေပၚမွာ မွုန္ျပျပ စာတန္းျကီး    ……

“အထီးက်န္” တဲ့။

(သူငယ္ခ်င္းမ်ားသို ့)

Dan

29.12.2010