တနင့္တပိုးသယ္လာရတဲ့အိပ္မက္ပါ
ဘာမဟုတ္တဲ့ ေဒသနာ တစိုးတစိနဲ႔ေတာ့
စြန္႔ေလာ့အသင္ လို႔လာမေျပာနဲ႔

…ရြာခ်ဖို႔ပ်ိဳးထားရတဲ့
တိမ္မူးသက္ျပင္းတေပြ႔တပိုက္ႀကီးနဲ႔ေတာ့
ဤပန္းကေလးကို မေတြ႔လိုေသးဘူး
အို….ကဗ်ာငဲ့
နင္က ငါ့အခ်စ္ဦးထက္ အခ်စ္ဦးပါ
ေမ်ွာ္လင့္ခ်က္ေတြနဲ႔ေလာင္ကၽြမ္း
ခပ္လွမ္းလွမ္းကပဲ လြမ္းေနရတဲ့ဘ၀။

ကိုယ့္ကေလာင္က မင္တစ္စ က်ဖို႔အေရး
ဟိုးအေ၀းခရီးထြက္ရသလို ခက္ခဲလွတဲ့ဘ၀မွာ
အေ၀းက ငါတမ္းမူး႐ႈိက္ဖို
သက္ျပင္းေတြလည္း အခါခါ ၿပိဳက်ေပါ့။