ငါ့တံခါးကိုအသာအယာေစ့ပိတ္ျပီး
အသက္ၾကီးလွရွိေပါ့လို႕ကိုယ့္ကိုယ္မွတ္ခ်က္ေပးလိုက္တယ္
အနည္းဆုံးေတာ့စိတ္သက္သာရေၾကာင္းေပါ့။

ေလာကနိယာမကိုသိေပမယ့္
မွန္အကြဲေလးကိုမွတ္မွတ္ရရသိမ္းထားဆဲ
ဗီဇဆိုတာေဖ်ာက္ရအခက္သားလားလို႕ကိုယ့္ကိုယ္စိတ္ေျဖဖို႕ၾကိဳးစားမိတယ္
စာေတြေပေတြေလ့လာလိုက္တာကလည္းေျမလႊာအထပ္ထပ္စာ

ေလေပြငယ္ေမႊ႕တေဝ့ေဝ့လည္
သစ္ရြက္လဲသစ္ရြက္တို႕ဘာသာ
ျမဴေငြ႕ေတာလဲ ျမဴေငြ႕ေတာဘာသာ
စိတ္လိုလက္ရရွိရင္ နံနက္ခင္းလမ္းေလွ်ာတ္ထြက္လိုထြက္
ဖဝါးတို႕ေသြးနဲ့ေႏြးေႏြး
ေန႕ကေလးေတြကုန္လြယ္ဆုံးလြယ္

အဆုံးမသိေပမယ့္
အဆုံးသတ္ရေတာ့မယ္
ျပင္ထားမွဆင္ထားမွ။ ။

ဩျမိဳင္