စည္းတစ္ခုၿဖစ္မယ္မွန္းသိရင္
အစကတည္းက
ငါမထုံးဖြဲ႔ခဲ႔ပါဘူး…
တစ္ရစ္ခ်င္းၿပိဳဆင္းလာတဲ႔
သံေယာဇဥ္ထုရဲ.ေအာက္မွာ
ငါ႔ရင္ခုန္သံေလးလည္း
အသက္ရွုမမွန္ခ်င္ေတာ႔ဘူး…
ဘယ္လုိသတၱိေတြနဲ႔
နင္႔နွလုံးသားကို ထုဆစ္ရမွာလဲကြယ္
လြယ္လြယ္နဲ႔ပြင္႔မယ္မွန္းသိရင္ေတာင္
တြန္းဖြင္႔ဖုိ႔ …
ခြန္အားမဲ႔ခဲ႔တဲ႔သူဟာ
ငါပါပဲ သူငယ္ခ်င္းရယ္…..။           ။

(PS. ဒီကဗ်ာေလးက က်ြန္ေတာ္႔ကဗ်ာ တစ္ပုဒ္မဟုတ္ပါဘူး…။သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ကလက္ေဆာင္အၿဖစ္ေပးခဲ႔တာပါ…။ က်ြန္ေတာ္ ေရးခဲ႔တာမဟုတ္ေပမဲ႔လဲ ကဗ်ာကို ကဗ်ာ အတိုင္းဖတ္ေစခ်င္တဲ႔ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔တင္ၿဖစ္သြားတာပါ…။ 🙂 )