သံသယေတြမက်န္ေအာင္လို.
ငါ့အတိတ္ကို အကုန္ဖြင့္္ျပခဲ့တာ
ရလာဒ္က ေျပာင္းျပန္ျဖစ္သြားတယ္။

ခိုးၿပီးငိုတဲ့သူကို
ငါကဘယ္လို ေျဗာင္ေခ်ာ့ရမွာလဲ
ငါလည္း ဘယ္လိုေျဖသိမ့္ရမွန္း မသိေတာ့ပါဘူးကြယ္။

သတိမရေတာ့ဘူးလို. ငါမျငင္းပါဘူး
ဒါအတြက္လည္း မင္းကိုမနာက်င္ေစခ်င္ေတာ့ပါဘူးေလ။

သားေကာင္က
မုဆိုးကို သတိရတာမဟုတ္ပါဘူး
နာက်င္မွဳကို မေမ့နိုင္တာပါ။

တြန္.ဆုတ္ငါးက
အစာကိုမတပ္မက္တာမဟုတ္ပါဘူး
ငါးမွ်ားခ်ိတ္မွာ မိဘူးလို.ပါ။

မင္းဆီကို ၀ံ့ၾကြားတဲ့ေျခလွမ္းနဲ.
လာခဲ့သူမွ မဟုတ္တာပဲ
ဖုန္ေတြ သဲေတြ ေသြးေတြနဲ.
ေတာင္ပံေတြဒရြတ္ဆြဲ၀င္လာခဲ့တာပဲ
ေသခ်ာျပဳစု ေစာင့္ေရွာက္ၿပီးမွ
ဒဏ္ရာရခဲ့ရေကာင္းလားလို.
ေဒါမနႆျဖစ္ေနရင္
ငါဘယ္လိုေနတတ္မွာလဲ။

ပါးျပင္ေပၚက အမာရြတ္ေလးကို
ခဏခဏပြတ္သပ္ေနသူ
အမာရြတ္ေပးခဲ့သူကို လြမ္းလို.လား
ေခ်ာေမြ.မွဳကို ျပန္လိုခ်င္တာလား
အေျဖက ရွင္းရွင္းေလးပါကြယ္။

သူ.ကိုတစ္ခါ သတိရတိုင္း
စိတ္ထဲက မင္းကို ငါးခါေတာင္းပန္ခဲ့ပါတယ္
ဒါလည္း မင္းကို သတိရျခင္းတမ်ိဳးမဟုတ္ဘူးလား။

မင္းအတြက္နဲ.
ငါတန္ဖိုးအထားဆံုးတစ္ခုကိုေတာင္
ေမ့ပစ္ႏိူင္ဖို. ႀကိဳးစားေနပါတယ္လို.ေျပာရင္
မင္းပိုငိုရမွာပါ။

မင္းအတြက္နဲ.
ငါ့မွာေနာက္ဆံုးက်န္တဲ့ သတိရျခင္းကိုေတာင္
ငါမုန္းမိေနၿပီလို. ေျပာရင္
မင္းပိုေၾကကြဲမွာပါ။

တစ္ခုတည္းေသာ ငါေျပာနိုင္တာက
အသစ္ျဖစ္ေသာတစ္ခုကို ေနရာအားလံုးေပးဖို.
အေဟာင္းကို အျမစ္ပါမက်န္ ရွင္းနိုင္ေအာင္
ငါအားထုတ္ေနတယ္ ဆိုတာပါပဲ။

အျဖစ္အပ်က္ေတြရဲ.အဆံုး
သစၥာတရားကို ေမးခြန္းထုတ္ၾကည့္
ျမဴတစ္စိတ္စာေတာင္ မေလ်ာ.ခဲ့ဘူး
အပ္တစ္ေထာက္စာေတာင္ မပြန္းခဲ့ဘူး
က်ီးေပါင္းတက္သစ္ပင္မွာလညး္
အသန္.စင္ဆံုး ပန္းတစ္ပြင့္ သိမ္း၀ွက္ထားနိုင္တာ
နည္းနည္းေလး ယံုေပးပါ။

နင္လည္း ခိုးမငိုပါနဲ.ေတာ.
ငါလည္း ခိုးသတိမရေတာ့ပါဘူး
ေနာက္ဆံုးအႀကိမ္ အားရေအာင္ငိုပစ္လိုက္
ၿပီး
ငါ့ရင္ခြင္မွာ ပါးအပ္ သက္ျပင္းေလးခ်
အသစ္ေသာဘ၀ကို “စ” ရေအာင္။     ။