သံသယေတြမက်န္ေအာင္လို.ငါ့အတိတ္ကို နင္အကုန္တူးဆြလုိက္တာရလာဒ္က ေျပာင္းျပန္ျဖစ္သြားတယ္။

ခိုးၿပီးငိုတဲ့သူကိုငါကဘယ္လို ေျဗာင္ေခ်ာ့ရမွာလဲငါလည္း ဘယ္လိုေျဖသိမ့္ရမွန္း မသိေတာ့ပါဘူးကြယ္။

သတိမရေတာ့ဘူးလို. ငါမျငင္းပါဘူးဒါအတြက္လည္း မင္းကိုမနာက်င္ေစခ်င္ေတာ့ပါဘူးေလ။

သားေကာင္ကမုဆိုးကို သတိရတာမဟုတ္ပါဘူးနာက်င္မွဳကို မေမ့နိုင္တာပါ။

တြန္.ဆုတ္ငါးကအစာကိုမတပ္မက္တာမဟုတ္ပါဘူးငါးမွ်ားခ်ိတ္မွာ မိဘူးလို.ပါ။

မင္းဆီကို ၀ံ့ၾကြားတဲ့ေျခလွမ္းနဲ.လာခဲ့သူမွ မဟုတ္တာပဲဖုန္ေတြ သဲေတြ ေသြးေတြနဲ.ေတာင္ပံေတြဒရြတ္ဆြဲ၀င္လာခဲ့တာပဲေသခ်ာျပဳစု ေစာင့္ေရွာက္ၿပီးမွဒဏ္ရာရခဲ့ရေကာင္းလားလို.ေဒါမနႆျဖစ္ေနရင္ငါဘယ္လိုေနတတ္မွာလဲ။

ပါးျပင္ေပၚက အမာရြတ္ေလးကိုခဏခဏပြတ္သပ္ေနသူအမာရြတ္ေပးခဲ့သူကို လြမ္းလို.လားေခ်ာေမြ.မွဳကို ျပန္လိုခ်င္တာလားအေျဖက ရွင္းရွင္းေလးပါကြယ္။

သူ.ကိုတစ္ခါ သတိရတိုင္းစိတ္ထဲက မင္းကို ငါးခါေတာင္းပန္ခဲ့ပါတယ္ဒါလည္း မင္းကို သတိရျခင္းတမ်ိဳးမဟုတ္ဘူးလား။

မင္းအတြက္နဲ.ငါတန္ဖိုးအထားဆံုးတစ္ခုကိုေတာင္ေမ့ပစ္ႏိူင္ဖို. ႀကိဳးစားေနပါတယ္လို.ေျပာရင္မင္းပိုငိုရမွာပါ။

မင္းအတြက္နဲ.ငါ့မွာေနာက္ဆံုးက်န္တဲ့ သတိရျခင္းကိုေတာင္ငါမုန္းမိေနၿပီလို. ေျပာရင္မင္းပိုေၾကကြဲမွာပါ။

တစ္ခုတည္းေသာ ငါေျပာနိုင္တာကအသစ္ျဖစ္ေသာတစ္ခုကို ေနရာအားလံုးေပးဖို.အေဟာင္းကို အျမစ္ပါမက်န္ ရွင္းနိုင္ေအာင္ငါအားထုတ္ေနတယ္ ဆိုတာပါပဲ။

အျဖစ္အပ်က္ေတြရဲ.အဆံုးသစၥာတရားကို ေမးခြန္းထုတ္ၾကည့္ျမဴတစ္စိတ္စာေတာင္ မေလ်ာ.ခဲ့ဘူးအပ္တစ္ေထာက္စာေတာင္ မပြန္းခဲ့ဘူးက်ီးေပါင္းတက္သစ္ပင္မွာလညး္အသန္.စင္ဆံုး ပန္းတစ္ပြင့္ သိမ္း၀ွက္ထားနိုင္တာနည္းနည္းေလး ယံုေပးပါ။

နင္လည္း ခိုးမငိုပါနဲ.ေတာ.ငါလည္း ခိုးသတိမရေတာ့ပါဘူးေနာက္ဆံုးအႀကိမ္ အားရေအာင္ငိုပစ္လိုက္ၿပီးငါ့ရင္ခြင္မွာ ပါးအပ္ သက္ျပင္းေလးခ်အသစ္ေသာဘ၀ကို “စ” ရေအာင္။     ။