‘ႏွင္းဆီပြင့္ေလး အေရခြံလဲရင္
လူတစ္ေယာက္ျဖစ္သြားမလား
အရာရာဟာ ေၾကကြဲျပတ္ရွလြယ္တယ္ အခ်စ္ရယ္’
တစ္ေယာက္က ကိုယ့္အေရျပားကိုယ္ ေသြးထားတဲ႕ေကာင္းကင္
တစ္ေယာက္က ေနေရာင္ထဲ ၿပိဳက်ေနတဲ႕လမ္း
ဆန္႕က်င္ဘက္ ကမာၻႏွစ္ခုမွာ
တူညီတဲ႕ ေနာင္တမ်ား ရခဲ႕
တစ္ေယာက္တစ္ေနရာဆီသို႕ဆိုတဲ႕ ရာသီဥတုမ်ားမွာလည္း
မ်က္ရည္နဲ႕ပါပဲ
ရပ္တန္႕ေငးေမာ ေနရသူတစ္ေယာက္ရဲ႕
ေနာက္ဆံုးႏႈတ္ဆက္လမ္းခြဲမွာ
မ်က္ရည္လြယ္တဲ႕ ဓားတစ္လက္လို
အေ၀းသို႕ေႏြလည္ေခါင္အိပ္မက္မ်ား မက္ခဲ႕
(၀မ္းနည္းမႈကို ပြဲလမ္းသဘင္လို ၀တ္ဆင္ထားတဲ႕ေကာင္မေလးရယ္
အဲဒီညဟာ တယုတယ လွတယ္)
ဒါလည္း ေနာက္သီခ်င္းတစ္ပုဒ္ပါပဲ
ကၽြန္ေတာ္လည္း ထြက္ခြာျခင္းသို႕ေနာက္တစ္ေခါက္ေရာက္ခဲ႕
‘ႏွင္းဆီပြင့္ေလး အေရခြံလဲရင္
လူတစ္ေယာက္ျဖစ္သြားမလား
အရာရာဟာ ေၾကကြဲျပတ္ရွလြယ္တယ္ အခ်စ္ရယ္’
တိတ္ဆိတ္မႈမ်ား ၾကြယ္၀တဲ႕အရပ္သို႕
လူေယာင္ေဆာင္ေျခလွမ္းမ်ား ဆိုက္ေရာက္ခဲ႕ပါတယ္…။