ညီမေလး
မင္းက ခပ္နက္နက္ညရဲ႕
ေကာင္းကင္ထက္က လမင္းေလးလို
ကိုယ့္အၾကင္နာလက္ေတြ
ဆန္႔တန္းလို႔မမွီ

ကိုယ့္ရဲ႕
တစ္ကုိယ္ေတာ္ေမွ ်ာ္ေငးမႈမွာ
အၾကင္နာေတြ တစ္လွပ္လွပ္နဲ႔
ကိုယ့္ရင္ဘတ္က
ငွက္တစ္အုပ္လိုထပ်ံတယ္

တကယ္ေတာ့
ဖြာကနဲလြင့္စင္သြားတဲ့ ကိုယ့္အခ်စ္က
ပန္းခ်ီဆရာေတြ ဖမ္းမမိတဲ့
 အေရာင္ေတြလိုမ်ိဳး

တစ္ကိုယ္ေရ
လြမ္းေဆြးတမ္းတရင္းနဲ႔
ၿပီးဆံုးခဲ့ရတဲ့ အထီးက်န္ညမ်ား
ေရတြက္ၾကည့္ေတာ့
ကိုယ့္ရင္ဘတ္ထဲက အလြမ္းေတြဟာ
ေတာတန္းထဲက သစ္ပင္လိုမ်ိဳး
စိမ္းလန္းလို႔

ရင္သိမ့္တုန္ရတဲ့
ကိုယ့္အိပ္မက္ညၿပီးဆံုးသြားတဲ့ မနက္
ကိုယ့္အခ်စ္သစ္ရြက္ေလးေတြလဲ
တစ္ဖြဲဖြဲေၾကြလြင့္ကုန္ပါေရာ .. . ။